Anton Lokers ontvangt Nieuw-Guinea Herinneringskruis
Een bijzonder moment donderdagochtend in het gemeentehuis van Moerdijk. Omringd door familie en vrienden nam Anton Lokers het Nieuw-Guinea Herinneringskruis in ontvangst. De onderscheiding is voor Nederlandse militairen die tussen 28 december 1949 en 23 november 1962 op zijn minst drie maanden in dienst zijn geweest in Nieuw-Guinea. Een emotionele terugblik op een bijzondere periode voor Anton.
“Ik word er een beetje emotioneel van”, geeft Anton toe. “Nu het eindelijk zo ver is en het echt gebeurt ben ik toch wel een beetje zenuwachtig.” In de periode 1960-1961 diende Anton een jaar bij het 6e Infanterie Bataljon Oranje Gelderland in Kaimana. Een periode waar hij nog regelmatig aan terugdenkt. “Ik liep heel veel patrouille bij het vliegveld. Het was een mooie tijd, ik kan me niet voorstellen dat ik dat jaar in Nederland had gediend.”
De onderscheiding is uitgereikt door Aart-Jan Moerkerke, burgemeester van Moerdijk. “Het is enorm belangrijk dat we de oorlogen, de slachtoffers, de mensen die gediend hebben blijven herinneren en dat we met elkaar blijven nadenken over wat oorlog betekent”, vertelt hij. “Het is voor mij als burgemeester een prachtige taak om daarin een steentje bij te dragen en een stukje respect over te brengen aan iemand die dat met gevaar voor eigen leven heeft gedaan.”
Papoea’s
Meneer Lokers wachtte al een tijdje op zijn Herinneringskruis. “Dat ligt misschien ook een beetje aan mezelf. Ik heb denk ik ergens een moment gemist waar je je kon aanmelden, maar ik ben erg dankbaar dat ik hem alsnog heb gekregen.” Het kruis staat voor hem namelijk niet alleen voor zijn eigen tijd daar, maar ook voor de vrijheid van de Papoea’s. De oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Guinea. “We waren daar om ze te beschermen, maar daar is weinig van terecht gekomen”, treurt hij.
Ondanks alle zenuwen en het lange wachten pronkt de onderscheiding nu trots op de borst van Anton. “Toch goed, na al die jaren”, glimlacht hij. Maar hoe gaan ze dit bijzondere moment vieren? “Ze hebben me een uit-etentje beloofd, misschien wil de burgemeester ook nog wel mee!”