Baudet balanceert op ’t randje in Roosendaal: ‘Deze beweging wordt een storm’

Meer, véél meer dan de vooraf aangekondigde zestig bezoekers zijn zaterdagmiddag naar het Tongerloplein in de binnenstad van Roosendaal gekomen voor de campagnetour van Thierry Baudet en het Forum voor Democratie. Het plein is afgeladen vol, de omstanders staan op de aangegeven groene strepen op het plaveisel – anderhalve meter van elkaar. Op elke hoek van het plein bewakers en handhavers. Geen stap opzij, niet teveel samenscholen want dan grijpt de Veiligheidsregio onverbiddelijk in. Een bijeenkomst die uit corona-oogpunt éigenlijk niet kon maar tóch plaatsvond. Het Forum zoekt de randjes van het toelaatbare op. Zoals zo vaak.

Door: Han Verbeem en Marvin Sluijter (video) 

De toegestroomde aanwezigen kijken stuurs voor zich uit, met ijskoude blikken. Opgesteld in rijen, staand in het gelid. Ze praten onderling over de man die komen gaat, met ingehouden en benepen stemmen – bijna als in een samenscholing. Hoopvol wachtend op de man die alles anders en beter zal maken. Maar ook zijn er gevoelens van onmacht en ingehouden woede. Woede over de coronamaatregelen, over de staatsbemoeienis, over de al weken durende lockdown en over de avondklok. Over het verlies van vrijheden en het wegglippen van de nationale identiteit.

Nationalisme

Op het podium staan metershoge beeldschermen waar nationalistische videobeelden over de vaderlandse geschiedenis, ondersteund met bombastische muziek, de stemming opzwepen. Journalisten worden vanuit de ooghoeken argwanend gevolgd door de omstanders. “Het is wéér de NOS die alles opjut”, sist een vrouw uit het publiek die ons in de gaten heeft. Een omstander stoot haar aan met zijn elleboog. Hij maant haar met een “ssst!” tot zwijgen en wijst naar de beveiligers. Ook al zijn we als verslaggever en cameraman ’maar’ van de streekomroep, het voelt toch beter om in de nabijheid van de bewaking te blijven staan.

Vis in het water

En als Thierry Baudet uiteindelijk het podium opkomt, als een ware showmaster die zijn entree maakt, komt het tot een ontlading. Applaus, lachen, adoratie. “Thierry!” – klinkt het luid vanuit de menigte. “Roosendaal, wat is het fantástisch om hier te zijn”, roept de partijleider uit. De menigte joelt uitgelaten. “En wat zijn we hier met zovelen!” Baudet geniet zichtbaar van alle aandacht en voelt zich als een vis in het water. Onderwijl krijgt hij nog een kado aangereikt; een schilderij van radio-dj Ruud de Wild. Een geschenk dat overigens meer landelijke partijleiders tijdens de campagneperiode van De Wild mogen ontvangen.

Alles moet anders

In de toespraken over de nieuwe toekomst van Nederland, die het Forum voor Democratie voor ogen heeft, leggen Baudet en zijn ‘running mate’ Wybren van Haga nog eens uit wat er er na de verkiezingen van 17 maart anders moet. Het huidige coronabeleid gaat overboord, de terrassen en winkels kunnen weer open en de mondkapjes afgeschaft: Het immigratiebeleid moet op de helling, er komt weer een nationale munteenheid en de Klimaatwet gaat als het aan het Forum ligt van tafel. Wég met de duurzame windenergie en zonnepanelen, en ruim baan voor kerncentrales. Al met al willen Baudet en zijn volgers Nederland weer teruggeven aan de Nederlanders. Uiteraard moeten de huidige machthebbers en voorgaande kabinetten het daarbij ontgelden. Want het zijn Mark Rutte en ministers zoals Hugo de Jonge en voorheen Jeroen Dijsselbloem die het land hebben verkwanseld. De gulden destijds té goedkoop ingewisseld voor de euro en Nederland is ondergeschikt gemaakt aan Europa.

Pensioenen

Baudet gaat in gesprek met het publiek en omstanders mogen vragen stellen. Een campagnemedewerkster snelt met een draadloze microfoon de menigte in. De opmerkingen gaan over corona en de angst voor verplichte inentingen maar ook over andere onzekerheden. Zoals de kortingen op de pensioenen. “De schuld van de huidige lage rente in combinatie met een oplopende inflatie”, zo verklaart Van Haga. Een pasklare oplossing heeft hij echter niet.

Laatste tientje

Plots komt een vrouw naar voren die Baudet een briefje van tien euro aanbiedt. “Ik ben kapster en kan niet rondkomen doordat mijn zaak al wekenlang dicht is. Dit is het laatste wat ik heb en ik wil het ú geven”, zegt ze snikkend. Lopend naar het podium laat de hem op haar mobieltje nog een videoboodschap van haar dochter zien. Dan breekt ze en ontfermen de omstanders zich over haar,  met armen om haar schouders heengeslagen en woorden van steun. “Dit kan ik niet van u aannemen”, zegt Thierry Baudet. Inmiddels duwen troostende omstanders de vrouw nog wat bankbiljetten in de handen, zodat ze weer boodschappen kan doen. Temidden van alle politieke retoriek en campagnetoespraken ontstaat in het publiek een moment van onderlinge solidariteit waarbij de mensen elkaar helpen met oprechte saamhorigheid. Want uiteindelijk is iedereen slachtoffer van deze coronacrisis.

Balanceren op het randje

Na ruim twee uur, vertrekt de karavaan weer uit Roosendaal. “Roosendaal, bedankt”, roept Thierry Baudet zijn applaudisserende aanhangers toe, en sluit het optreden af met de oneliner: “Deze beweging wordt een storm!”  Baudet naar zijn zeggen absoluut niet de extreemrechtse, vrouwenhatende, xenofobe en antisemitische homohater zoals hij in de media wordt afgeschilderd – dat is ‘framing’ door de linkse pers. Maar Thierry is en blijft onmiskenbaar Thierry. What you see, is what you get….