Bergse politicus Ton Linssen mogelijk niet terug in gemeenteraad

Het rommelt al weer flink in de Bergse politiek. Na de afscheiding van een raadslid op zaterdag en aangekondigd onderzoek naar ver bovengemiddelde voorkeursstemmen op enkele stembureaus, is het nu de beurt aan Ton Linssen om voor commotie te zorgen. In een brief aan de raad heeft hij dinsdag laten weten eerst eens na te gaan denken of hij nog wel terug wil komen, mede vanwege kritiek uit zijn eigen partij.

In zijn brief benoemt Ton Linssen als eerste punt van zijn overweging de “enorme versplintering” die politiek is ontstaan. Na de afsplitsing van Aydin Akkaya van GBWP zijn er nu veertien partijen in Bergen op Zoom. Linssen lijkt zelfs te vermoeden dat het daar niet bij blijft, hij heeft het over “tenminste een afsplitsing” in de raad. Ook noemt hij de onderlinge verdeeldheid voelbaar, net als de spanningen voor en achter de schermen.

Verschillen van inzicht

Binnen Lijst Linssen liep het ook niet soepel, geeft Ton toe. Hij heeft mede daarom vorig jaar zijn eigen fractie meermaals aangeschreven en citeert daaruit. Ook toen al gaf hij aan tijd nodig te hebben om zaken op een rijtje te krijgen. Hij riep z’n partijgenoten op hetzelfde te doen maar stak ook zeker de hand in eigen boezem: “Ik pieker de laatste tijd erg over de koers van Lijst Linssen in de huidige politieke cultuur van het Bergs bestuur. Er is een nieuwe bloedgroep binnen de lijst ontstaan, dat mag, maar die hoef ik niet te volgen of te trekken in een campagne voor de raadsverkiezingen in 2022. Begrijp me niet verkeerd, er is beslist geen afkeer naar jullie! Ook de mogelijke carrière van wethouder Siebelink zit ik niet in de weg. Maar dergelijke ontwikkeling mag alleen ontstaan vanuit de boodschap, het vuur en de spirit van Lijst Linssen Het wethouderschap moet geen doel worden.”

Twijfel over kandidatenlijst

Linssen schrijft ook in zijn boodschap van dinsdagavond aan de raad dat hij in januari nog twijfelde of hij de kandidatenlijst wel in ging leveren. Het heeft er alle schijn van dat hij zich niet erg gesteund voelde in waar volgens hem zijn partij voor hoort te staan; “Mijn mening was en is ongezouten. Maar ik mis ook echt het vuurwerk of de rechtvaardiging van onze nieuwe slogan. Als je iets ECHT ANDERS wil doen, moet je dat ook aangeven!”

Zelf zag de partijleider in dat met name op de hogere posities van zijn lijst “ouwe knarren” stonden. Het was dus zaak om te laten zien dat Lijst Linssen ondanks dat vernieuwend en anders kon zijn. Uit zijn woorden valt op te maken dat hij niet vond dat zijn partijgenoten daarin geslaagd zijn. Toch wilde hij niet dat de fractie uiteen zou vallen.

Interne verwijten

Over de verkiezingsuitslag schrijft Ton dat verdriet, teleurstelling en verwijten daar nu eenmaal bij horen. “Ik heb nog nooit anders meegemaakt.” Hij is blijkbaar ook intern aangesproken, zo valt te lezen. “Je bent even de pispaal waar tegen aan gezeken wordt. Mijn twee gekozen raadsleden hebben nu kritiek en verwijten.” Het laat zich raden wie dat zijn. Maar daar laat de partijleider het niet bij. Hij noemt de interne aanval “iets anders dan hun smeekbede van januari.” Er zou hem gebrek aan zelfreflectie over zijn verkiezingsnederlaag worden verweten en dat vindt hij raar, omdat hij het afgelopen half jaar juist steeds heeft aangegeven zich te bezinnen over hoe de partij functioneert.

Het zit de partijleider hoog en hij voelt zich gebruikt, zo lijkt het. In zijn beleving moest hij alleen even als “stemmenkanon” en “huursoldaat” opdraven om de binnengehaalde raadszetels te behalen. Wat dit voor verdere consequenties heeft laat de brief nog een beetje in het midden. Linssen geeft aan zich te gaan beraden over de ontstane situatie en dat kan even duren; “Ik wil niet mede verantwoordelijk zijn voor de zoveelste afsplitsing en/of versnippering. Ik zal daar de tijd voor nemen.”