Brecht (32) uit Huijbergen was actief op Olympische Spelen

De 32-jarige Brecht D’Hoore kijkt nu al terug op een geslaagde zomer. De Huijbergenaar met Belgische roots maakte zijn debuut op de Olympische Spelen. Niet als ruiter, maar als coach van ruiter Lara De Liederkerke. Na het proeven aan het zoet van de eerste Olympiade, hoopt D’Hoore in Parijs 2024 mogelijk zelf als ruiter deel te nemen aan het mondiale evenement. “Het smaakt hoe dan ook naar meer”, aldus de debuterende coach.

Het ene na het andere topevenement volgt elkaar op momenteel in de paardensportwereld. Amper geland vanuit Tokyo moest Huijbergenaar Brecht D’Hoore alweer door naar het Belgisch Kampioenschap. Even kan hij één dag thuis op Manege de Wolf in Huijbergen terug op adem komen, waarna hij alweer doorreist naar Zweden voor het jeugd-EK. “Stilzitten is niks voor mij”, lacht D’Hoore, zelf ook ruiter naast coach. “De komende tijd zijn er volop toernooien waar we actief zijn. Onder meer Kristy Snepvangers uit Bergen op Zoom komt deze week uit op dat EK in Zweden.”

Kwalificatie

In de binnenbak van Manege de Wolf in Huijbergen blikt D’Hoore nog eens graag terug op de magische weken in de Japanse hoofdstad Tokyo. “Het was een unieke ervaring, het heeft echt iets aparts”, vertelt D’Hoore. “Ondanks alle coronamaatregelen was het heel bijzonder. Het was heel speciaal om erbij te zijn.”

D’Hoore zag van dichtbij dat één van zijn leerlingen Lara De Liederkerke zich plaatste voor de Olympische Spelen op het onderdeel eventing. Eventing is een Olympische discipline met een dressuurproef, terreinproef en springparcours. “Ik was er voor een Belgische eventingamazone. Als trainer. Ze hadden mij meegevraagd om mee te gaan als begeleider voor het stukje dressuur. Zodoende mocht ik naar Tokyo.”

Reageerbuisjes

De reis van Nederland naar Japan was een heel avontuur. Op speciale vluchten gingen de sporters naar de Japanse hoofdstad waar onder meer de ruitersportdisciplines werden gehouden. “De Olympische delegatie moest als laatste van het vliegtuig”, beschrijft D’Hoore. “Dan werd je op de luchthaven direct op een speciaal pad geleid. Dan moet je sowieso heel veel testen op voorhand hebben. En een bepaalde app op je telefoon waar je veel gegevens moest invullen op voorhand. Je moest wel tig keer dezelfde formulieren laten zien. Alle stappen doorlopen.”

Op het vliegveld ging het nog relatief vlot voor de coach. “Ik begreep van andere Belgische sporters dat ik best een snelle tijd heb weggezet op de luchthaven”, lacht hij. “Ik had er maar ruim twee uur over gedaan om het land binnen te komen, terwijl veel er ruim vier uur over hadden gedaan.” Eenmaal in Japan moest D’Hoore vrij veel coronatests ondergaan. “Niet zoals we het hier kennen, maar door een buisje vol te spugen. Ik zou al niet meer weten hoe vaak ik dat heb gedaan daar. Gelukkig allemaal negatief.”

Sterrenkijken

Vergelijkingsmateriaal qua ervaringen heeft de debutant op de Olympische Spelen niet. Maar van de wat meer ervaren landgenoten hoorde hij dat er bij deze Olympiade ‘meer contact tussen binnenlandse atleten onderling was, waar normaliter meer contact is met buitenlandse atleten’. “De grote wereldsterren heb ik daardoor niet gezien. Als land zaten we gegroepeerd, zodoende zag ik wel veel Belgische sporters.”

Ook de openings- en sluitingsceremonie moest D’Hoore en zijn team aan zich voorbij laten gaan. Doordat het onderdeel eventing halverwege de Olympische Spelen waren gepland en de organisatie strikt verliep, kwam het vliegtuig pas na de openingsceremonie aan. “We waren ook alweer weg voor de sluitingsceremonie. Binnen 48 uur na de laatste sportprestatie, in dit geval van de ruiter die ik begeleidde, moest je alweer weg zijn uit Japan.”

Wedstrijd met extra cachet

D’Hoore kan het niet ontkennen. Een wedstrijd op de Olympische Spelen heeft toch meer cachet dan andere wedstrijden. “Je probeert de wedstrijd als een alledaagse wedstrijd aan te vangen. Maar ook het paard voelt ook wel dat er een extra atmosfeer is. Je probeert daar toch zo normaal mogelijk mee om te gaan. En je vooral de focussen op wat je moet doen. En dat is zo goed mogelijk presteren.”

De inwoner van Huijbergen kijkt met dubbele gevoelens terug op de eventing. Na een goede start op de openingsdag kampte het paard van De Liederkerke met een blessure waardoor het moest opgeven. “Het paard was helaas niet fit genoeg meer na één onderdeel. Je hoopt op het best mogelijke resultaat, die blessure was wat dat betreft slechte timing, maar tegelijkertijd niks aan te doen.”

Parijs 2024

Terug in Huijbergen is er dus weinig tijd om rustig stil te staan bij het mondiale evenement waar D’Hoore op actief was. De knop direct omzetten naar Parijs 2024 is nog wat te vroeg met alle evenementen die nog in aantocht zijn. “Als je daar eenmaal geweest bent, dan inspireert het om nog eens een Olympiade mee te maken. Die vijf ringen zijn toch wel iets dat je onthoudt en nog eens naar toe wilt.”