Bergen op Zoom

Coronagedenkplaats onthuld bij Bergs crematorium

Maarten Elst Maarten Elst

Een houten coronahart prijkt sinds donderdagmiddag bij de in-/uitgang van het crematorium in Bergen op Zoom. Met het landelijke project ‘Aandacht voor elkaar’ staat het crematorium stil bij de slachtoffers van het coronavirus. Honderd kleinere harten kunnen één jaar lang aan het kunstwerk hangen door nabestaanden die vanwege de aangescherpte coronamaatregelen geen passend afscheid hebben kunnen nemen van een dierbare. Burgemeester Frank Petter onthulde het coronahart en hing het eerste kleine hart op namens het gemeentebestuur.

Door: Maarten Elst

Beeldend kunstenares Gea Korpel-Beskers legt het idee achter het coronahart uit: ,,Het zijn gevallen takken van een boom die we hebben samengebonden tot een groot hart. Het staat voor een stukje verbinding die we nu missen, maar waar we toch naar verlangen. In het coronahart zelf is plaats voor honderd kleinere harten die mensen kunnen ophangen ter nagedachtenis aan een dierbare.”

Bezinningsdag

De aanleiding voor het houten coronahart is een oproep van minister-president Mark Rutte. Hij pleitte voor een bezinningsdag wat uiteindelijk uitmondde in het landelijke project ‘Aandacht voor elkaar’. ,,Vanaf zes oktober hebben we op allerlei locaties in Nederland initiatieven om stil te staan bij wat corona in ons leven of dat van een ander heeft betekend”, vertelt Annette van de Meene, directeur van het Bergse crematorium.

Burgemeester Frank Petter onthulde het kunstwerk en hing namens het gemeentebestuur het eerste kleine hart op. ,,Ik vind het heel bijzonder. Juist nu we in tijd van social distancing niet dicht bij elkaar kunnen zijn, is dit een manier om te laten merken dat we om elkaar geven”, geeft de Bergse burgemeester aan. ,,We leven ontzettend mee met de coronaslachtoffers, maar ook met de mensen die zich ontzettend inspannen voor de mensen die getroffen zijn door het virus.”

Blotevoetenpad

Niet alleen een houten hart, maar ook een wandelpaadje is aangelegd bij de in-/uitgang van het crematorium. ,,Het is een blotevoetenpad”, vertelt Korpel-Beskers. ,,Hier kun je ervaren wat voor impact deze periode op je heeft. Normaal als je wandelt, dan zie je, hoor je en ruik je alles. Hier voel je het ook, nog meer een sensorische ervaring dus.”

Bij het hart staat een brievenbus vooralsnog verdekt opgesteld waar nabestaanden hun zelfgemaakte houten hart kunnen achterlaten. ,,Die hangen wij dan voor hen op”, geeft Van de Meene aan. ,,Op dat hart kunnen ze een tekst schrijven, een mooie spreuk, of de naam. Iets wat hen steun geeft in deze moeilijke periode.”