De vader van Henk kreeg een bijzondere militaire onderscheiding: ‘Erg trots’

Een bijzonder moment in Bergen op Zoom afgelopen zaterdag. Daar werd – pas voor de tweede keer in de gemeente – postuum een bijzondere militaire onderscheiding uitgereikt: het mobilisatie oorlogskruis. Henk en Ron Beijen namen het eerbetoon aan hun vader vol trots in ontvangst.

Lang hebben de broers hun vader – Rudolph Beijen sr. – niet gekend, vertelt Henk. “Ik ben van 1942, mijn vader stierf twee jaar later.” Dat gebeurde tijdens een bootramp. “Hij zat in Nederlands-Indië, waar hij krijgsgevangene gemaakt werd door de Jappen. Die wilden hem samen met vijfduizend andere gevangenen transporteren naar Sumatra. Daar zouden ze aan een brug moeten werken.” Maar onderweg ging het mis. “Dat schip voer met een Japanse vlag. Een Engelse onderzeeër zag dat en torpedeerde de boot. Bijna alle gevangenen zijn verdronken.”

Ik ben altijd op zoek geweest naar meer informatie over hem.

En ondanks dat Henk zijn vader nooit echt gekend heeft, had hij altijd wel het gevoel dat er iets miste. “Ik ben altijd op zoek geweest naar meer informatie over hem. Zo kwam ik op internet een man tegen die onderzoek doet naar dit soort gevallen. Hij kon me wel helpen, zei ‘ie.”

Toch werd het geduld van de Bergenaar behoorlijk op de proef gesteld. “Ik heb jarenlang niks meer van die man gehoord. Totdat ik vorig jaar plotseling gebeld werd. Het was de luitenant-generaal. Hij vroeg me om een datum te prikken, zodat hij een onderscheiding uit kon reiken.”

Toen ik dat hoorde… Trots en dankbaarheid overheerst.

Henk stond met een mond vol tanden. Hij had nog nooit gehoord over het mobilisatie oorlogskruis, laat staan dat hij wist dat zijn vader ervoor in aanmerking kwam. “Toen ik dat hoorde… Trots en dankbaarheid overheerst.” Eigenlijk zou de onderscheiding vorig jaar juni al zijn uitgereikt, maar door corona werd dat opgeschoven. Afgelopen zaterdag was het dat zover. “Dat de luitenant-generaal erbij was, gaf de hele ceremonie extra militair cachet. Het voelde daardoor alsof onze vader erbij was. Een heel emotioneel gevoel, kan het moeilijk onder woorden brengen.”