De woningmarkt knelt aan alle kanten: ‘Iedereen verdient een dak boven het hoofd’

Jongeren die noodgedwongen bij hun ouders blijven wonen, ouderen die wachten op een passende woning, statushouders en vluchtelingen voor wie geen plaats te vinden is. Voor al deze zogeheten spoedzoekers op de woningmarkt wil het Bergse college goede huisvesting. Er is een forse inhaalslag te maken, stelt wethouder Joey van Aken. Er moet gebouwd worden en ook West-Brabant draagt daaraan z’n steentje bij. Deze maand bespreekt de gemeenteraad de regionale woondeal. Dit is het woonakkoord dat West-Brabantse gemeenten en woningcorporaties hebben gesloten met de minister en de provincie. In totaal mag de regio rekenen op tienduizend extra woningen vóór 2030.

In een speciale persconferentie presenteerde de vijf Bergse collegeleden de huisvesting voor 248 tot 300 asielzoekers in een leegstaande kantorenflat bij Plein XIII. Het blijkt een initiatief van de pandeigenaar die zélf het COA in Ter Apel heeft benaderd om het pand te mogen aanpassen. De gemeente werkt daar graag aan mee, benadrukt Van Aken, maar hij kan het één niet los zien van het ander. Als er plaatsen voor vluchtelingen komen dan mag dat niet ten koste gaan van de reguliere woningmarkt. Daarom gaat ook de versnelling in de bouw van woningen voor starters: duurzaam, betaalbaar en dichtbij de voorzieningen van de binnenstad.

Het inmiddels verouderde Plein XIII en de omliggende straten krijgt daarom een facelift. Kantoren verdwijnen, woningen verschijnen. Vaak gaat het om luxere appartementen zoals het Mazairaccomplex of de nieuwe woonflat op de plaats van het voormalige Gezondheidscentrum. “Maar ook komen er volop betaalbare woningen”, belooft de wethouder. Niet alleen op deze plaats maar in de gehele gemeente. Deze week zijn de plannen bekendgemaakt voor een duurzame en betaalbare wijk van 130 nieuwbouwwoningen op het voormalige voetbalterrein bij de Brombeer.

Flexibele aanpak

Woningnood is van alle tijden, dat geldt ook voor vluchtelingenopvang. Daarom kiest het Bergse college bewust voor een flexibele aanpak. Zo is het azc aan de Jacob Obrechtlaan een tijdelijke voorziening voor een periode van vijf jaar – benadrukt Van Aken. En daarin staat Bergen op Zoom niet alleen. Want ook andere gemeenten nemen de verantwoordelijkheid voor de opvang van vluchtelingen. Van Aken wil de opvang in Bergen op Zoom centraal houden op één locatie en niet verspreiden over meerdere panden in de gemeente – juist om de wijken te ontzien. De gekozen locatie bij Plein XIII, tegenover het Stadskantoor, is in het verleden ook gebruikt voor tijdelijke opvang: in de jaren van de Eerste Wereldoorlog, van 1914 tot 1918, was hier een opvangkamp voor Belgische vluchtelingen. En na de Tweede Wereldoorlog stonden er noodwoningen -zogeheten Maycretewoningen-  om de woningnood op te vangen. Ook nu komen er tijdelijke woonunits, en daarmee is de cirkel weer rond.

Debat met omgeving en politiek

Bergen op Zoom gaat over de opvang in gesprek met omwonenden, de locatie is weliswaar bekend maar over de verdere invulling wordt nog nagedacht. Overigens gaat de discussie over de asielzoekersopvang verder dan alleen de portefeuille van wethouder Van Aken, “omdat het alle beleidsterreinen raakt – van onderwijs tot gezondheidszorg.” Ook in de raadszaal gaat het college het debat aan met de raadsfracties. Sommige partijen hebben zich kritisch uitgelaten over de opvang maar volgens de wethouder heeft Bergen op Zoom weinig keus. “De urgentie is hoog. Met of zonder spreidingswet, we ontkomen er niet aan. Ook in Bergen op Zoom niet.”