Eigenaren café De Kaai roepen het nieuwe college op tot actie

Café De Kaai, gelegen in het Havenkwartier van Bergen op Zoom, heeft inmiddels meermaals het nieuws gehaald. Op een wijze die bepaald niet de schoonheidsprijs verdient. Ondernemerspaar Nancy van der Sande en Niek Bruijs namen de kroeg een paar jaar geleden over en kregen zo’n beetje vanaf het moment dat ze open gingen het vuur aan de schenen gelegd door de gemeente Bergen op Zoom. Inmiddels zelfs dusdanig dat er dagelijks en soms meerdere malen per dag handhavers langsrijden om te kijken of de terrasstoelen nog wel binnen de bijna wekelijks veranderende lijntjes staan.

De grote problemen die het café heeft met de gemeente begonnen eigenlijk met de aanvraag om het terrasgedeelte te mogen egaliseren. Eerst mocht het wel, toen weer niet. Vervolgens weer wel maar daarna weer niet en zo ging het zelfs een derde keer. We besteedden er eerder in een drietal artikelen aandacht aan (zie hieronder).

Onvrede in de buurt

Een van de redenen -zo niet de belangrijkste- voor het getouwtrek over het egaliseren is de onvrede van een aantal buren en buurtgenoten over het café. Men zegt overlast te ondervinden van het lawaai. Er worden ook andere redenen aangedragen, die onder meer gaan over veiligheid. Daarover hadden ambtenaren zich echter eerder al uitgesproken, er was immers toestemming verleend voor de aanpassing.

Achteraf moest de gemeente toegeven dat er de nodige procedurefouten zijn gemaakt maar daarmee was de kous niet af. Binnenkort moeten Nancy en Niek verschijnen voor een klachtencommissie om hun verhaal te doen, in de hoop dat ze alsnog die eerder verleende toestemming krijgen, maar dan deze keer ook werkelijk. Ze hebben er inmiddels zelfs een jurist voor in de arm genomen, het vertrouwen in de ambtelijke gang van zaken is tot een dieptepunt gedaald. Gezien wat er allemaal nog meer speelt is dat niet vreemd.

Geluidsoverlast

De uitbaters hebben inmiddels het idee onder een vergrootglas te liggen. Zo werd er op een gegeven moment een geluidsmeting gedaan bij buren door de Omgevingsdienst Midden- en West-Brabant, in opdracht van de gemeente. Dat vond plaats terwijl er in het café een harmonie de wekelijkse repetitie hield. Het gemeten niveau kwam inderdaad boven de reguliere normering uit en dus kreeg De Kaai meteen allerlei restricties opgelegd, op straffe van mogelijke dwangsommen. Nancy heeft zowel de gemeente als de omgevingsdienst meermaals gewezen op een passage in de plaatselijke verordening, die aangeeft dat in een horecagelegenheid per week 12 uur onversterkte muziek mag klinken als die komt van repeterende orkesten, harmonieën of fanfares. Daarbij gelden de geluidsnormen niet, zegt de Bergse APV. Maar de ambtenaren willen er niet aan, of reageren gewoonweg niet.

Dat is ook een van de ergernissen van de café-eigenaren. Steeds vaker wordt er niet meer op mails gereageerd of de telefoon niet opgenomen als ze mensen op het stadskantoor willen spreken. Het is inmiddels opgevallen dat wanneer ze eens met een ander nummer bellen, de gesprekken wel worden beantwoord.

Willekeur

Terug naar het terras. Daar is namelijk meer over te doen. Het lijkt een patroon geworden bij de gemeente dat regels met de dag veranderen en bovendien voor dit café anders en strenger gehanteerd worden dan elders. Begin mei kregen de uitbaters bezoek van Handhaving en werd er gekeken naar de plaatsing van het huidige terras. Met wat kleine aanpassingen en een beetje inschuiven was het allemaal oké, was op dat moment de toezegging van de betreffende gemeentefunctionaris.

De verbazing en verontwaardiging waren dan ook groot toen kort daarop zowel schriftelijk als mondeling werd aangegeven dat het terras toch verkleind moest worden en er dus zitplaatsen dienden te verdwijnen. Dat kost de ondernemers een flinke som geld, minder zitplaatsen betekent immers minder omzet. Stelregel was ineens dat er minimaal anderhalve meter trottoir over moest blijven overal. Wie de Dubbelstraat kent weet dat dit een lachertje is. Op heel veel plaatsen is de stoep een stuk smaller. Bovendien is het op z’n minst vreemd te noemen dat die regel alleen voor De Kaai geldt en niet voor andere horeca in de buurt. Of in ieder geval alleen hier actief wordt gehandhaafd. Al enige tijd komen er dagelijks handhavers voorbij, die volgens Niek en Nancy maar één taak hebben: Beoordelen of De Kaai zich wel nauwkeurig aan de regels houdt. Terwijl elders de trottoirs langs terrassen vaak nog veel smaller zijn. Het voelt in alle opzichten als willekeur, ook al omdat de eerdere opstelling vorig jaar geen absoluut geen probleem was.

Het verandert iedere keer

En er is meer te doen over dat inmiddels veelbesproken stukje grond. Naar aanleiding van de slepende kwestie omtrent het egaliseren levert de gemeente steeds wisselende informatie, tekeningen en gehanteerde maatvoering aan. Sowieso moesten de ondernemers ruim twee maanden wachten op een begin dit jaar al toegezegde tekening, die toen als bijlage mee had moeten komen. Inmiddels is die ook al weer meermaals gewijzigd. Of dit komt door de zeer onprofessionele werkwijze en communicatie, door mogelijkerwijs bewust vertragen van het proces, of een combinatie daarvan, weten Niek en Nancy niet zeker. Vermoedens hebben ze wel.

Gele kozijnen

Een ander voorbeeld van de op z’n minst opmerkelijke wijze waarop de gemeente omgaat met dit café, betreft de gevel. Dat begon met een brief over het gebruikte glas. Dat was ‘te modern’ en de vlakverdeling was ook niet goed. Vooral dat laatste was bijzonder, die is namelijk al decennialang hetzelfde. Dit was dan ook vrij snel weer van tafel en uiteindelijk mocht het glas eveneens blijven. Daarna werd de kleurstelling van de kozijnen ter discussie gebracht. Per brief werd medegedeeld dat de gevel te wit is, die zou signaalwit zijn. En in hetzelfde schrijven stond dat de kozijnen geel zijn. We hebben het hier over de kleuren zoals ze tijdens het interview gefotografeerd zijn, met Nancy en Niek ernaast. Ze zijn erg benieuwd hoe zo’n kleurbepaling bij de gemeente tot stand komt. Ambtenaren hebben meermaals gezegd dat ze écht zijn komen kijken en dus hebben geconstateerd dat het geel is. Hoe dan ook, die kozijnen moeten grijs worden, werd te kennen gegeven. En dat terwijl eerder een ambtenaar had gezegd dat juist die kleur nooit geaccepteerd zou worden.

Zo stapelen de voorbeelden zich op, die volgens de twee uitbaters alleen maar duidelijker maken dat hen het ondernemen bovengemiddeld moeilijk wordt gemaakt. Op basis van gegevens die niet kloppen, aannames die niet waar zijn en regels die nergens anders lijken te gelden of in ieder geval niet worden gehandhaafd.

Oproep aan het nieuwe college en Joost Pals in het bijzonder

Deze week treedt het nieuwe college aan, met onder meer namens Lokaal Realisme wethouder Joost Pals. Die heeft zich jarenlang als raadslid zeer kritisch uitgelaten over het slecht functionerende ambtenarenapparaat. Ook zijn partij geeft geregeld aan dat het anders moet. Niek en Nancy gaan ervan uit dat hij die woorden nu waar gaat maken. Ze roepen hem en zijn collegegenoten op om snel een einde te maken aan deze voortslepende reeks van gericht ondernemers dwars zitten, want zo voelt het echt voor hen beiden. Wanneer de nieuwe bestuurders beëdigd zijn gaat onze redactie hen om een reactie vragen. Als het goed is komt er dus snel een vervolg maar ook een einde aan dit lange verhaal. In het nieuwe coalitieakkoord staat namelijk zeer expliciet dat de gemeente zo snel mogelijk een klantgerichte en dienstbare organisatie moet worden. Daar willen deze ondernemers de stadsbestuurders graag aan houden.