Expositie kunstwerken dagbesteding Den Onvermoeiden in atelier
Weken zijn de tien deelnemers van dagbesteding Den Onvermoeiden bezig geweest met het maken van hun kunstwerken. In atelier Benjamin Scheltema in Roosendaal zijn deze week de twaalf schilderijen te bewonderen, gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking.
“Ik ben zo trots op wat mijn groep doet, dat ik ook andere mensen wil laten zien wat we allemaal kunnen maken”, vertelt Wies van Gastel. Ze is de eigenaresse van dagbesteding Den Onvermoeiden (in Gilze) en heeft daar tien cliënten onder haar hoede. Via via kon haar wens om de kunstwerken tentoon te stellen in werking worden gezet.
Diversiteit
Benjamin Scheltema vindt de kunstwerken verrassend tof en noemt zichzelf een trotse exposant. “Ik vind diversiteit heel erg belangrijk in mijn atelier. Deze mensen hebben met zo veel passie aan hun werken gewerkt dat het bijzonder is het om dat hier tentoon te kunnen stellen”, ligt hij toe.
Die zou zo in een vtwonen-magazine kunnen
Stiekem heeft hij zelfs twee favoriete kunstwerken. “Er hangt een schilderij compleet in wit wat ik echt fantastisch vindt. Die zou zo in een vtwonen-magazine terug kunnen komen.” Ook is hij erg groot fan van de kat. “Die is zo beeldend, expressief en het kleurgebruik is echt prachtig.”
Zo mooi, zo puur
“Ik denk dat ze in eerste instantie niet zo doorhadden wat er aan de hand is, maar nu ze hier zijn en hun kunst zien hangen zie je ze echt trots zijn”, vertelt Wies. Volgens haar zijn de werken zo mooi omdat ze recht uit het hart komen. “Alles wat ze maken is zo puur.”
De groep is niet alleen bezig met schilderen. “We doen eigenlijk heel veel dingen”, legt Wies uit. “Als het de tijd ervoor is doen we plantjes planten, we doen ook tassen maken met leerbewerking, we gaan wel eens wat eten of een ijsje halen. Super divers allemaal.”
Geen roos hetzelfde
De groep heeft buiten schilderijen ook nog andere kunstwerken gemaakt. Zo staan er ook oranje keramieken rozen op tafels en zuilen. “Deze maken we ook met de groep van verschillende stukken klei. En het unieke aan al deze rozen is dat het er echt aan ligt hoe ze geverfd worden, hoe dik de verf is en waar ze in de oven staan.” Geen twee dezelfde rozen dus.