Gaby en Jory doen met oud barrel ‘Truus’ mee aan de Carbage run

Tijdens de Carbage run is er maar één doel: met een zo oud mogelijk barrel tweeduizend kilometer afleggen in een tocht van vijf dagen. Het is de grootste straatrally van Europa, met ieder jaar een winter- en een zomereditie. Iedere keer op een andere plek binnen Europa. Dit jaar gaat de reis naar Engeland en Gaby Leijdekkers (32) en Jory Wezenbeek (43) uit Roosendaal en Steenbergen staan met hun busje Truus te popelen aan de start in Kent als Tc De Terraszoekers.

“Eigenlijk wilden we vorig jaar al meedoen”, vertelt Gaby. “We kennen twee meiden die al eens mee hebben gedaan. Toen zeiden we tegen elkaar: dat is echt iets voor ons, meerijden met een oud barrel.” Vorig jaar lukte het het duo helaas niet om mee te doen, maar dit jaar kunnen ze niet wachten om te vertrekken.

Truus

“We wilden graag meedoen met een bestelbusje zodat we er ook in kunnen slapen”, gaat Gaby verder. “In Eindhoven hebben we er eentje op de kop getikt. We hebben deze verbouwd met een dubbele bodem voor onze spullen en een matrasje achterin gelegd.” Er zitten wel heel wat eisen aan de auto voor je aan de run mee mag doen. “De auto mag een maximale dagwaarde hebben van vijfhonderd euro en hij moet minimaal twintig jaar oud zijn. Ook moet je hem zo origineel mogelijk versieren.”

Dat is echt iets voor ons, meerijden met zo’n oud barrel.

En daar hebben de meiden flink hun best op gedaan. “We hebben hem van binnen helemaal gepimpt, gestickerd en we hebben de velgen goud gespoten.” Maar waar komt de naam Truus dan vandaan? Gaby moet lachen. “We wisten al wel dat we het busje een naam wilden geven. Toen we haar op gingen halen, hebben we nog even geluncht en toen zei ik: ‘Zullen we eens even kijken hoe het met Truus gaat’. Dat is blijven hangen. We hebben zelfs een roze nummerbordje met de naam erop.”

Geen hulp onderweg

Een deel van de charme van de Carbage run is dat er geen hulp onderweg is bij eventuele pech. Je moet het echt hebben van je eigen kennis en mede-runners. “Wij zijn allebei absoluut niet technisch aangelegd”, geeft Gaby lachend toe. “We weten hoe we een band moeten vervangen, maar daar blijft het ook wel bij.” Gelukkig zijn er zo’n 500 andere runners die de rit rijden en elkaar graag helpen.

We weten hoe we een band moeten vervangen, maar daar blijft het ook wel bij.

Gaby legt uit dat de tocht niet alleen maar bestaat uit als eerste over de finish heen komen. “Elke dag krijg je een nieuwe opdracht mee waar je punten mee kan verdienen. Vorig jaar was de rit in Frankrijk en toen was bijvoorbeeld een van de opdrachten dat je ondersteboven op een Frans toilet moest hangen.” Volgens Gaby ligt het aan de opdracht of ze hem gaan uitvoeren. “We zijn allebei lekker gek, maar er zijn grenzen. Zoals hangen boven een Frans toilet.”

Volgend jaar weer

De run start op maandag 26 augustus in Engels dorpje Kent en zal daar vijf dagen later ook weer eindigen. “Alle voorbereidingen zijn getroffen, Truus staat helemaal klaar en onze spullen zijn gepakt”, vertelt Gaby. “We gaan er echt heen met de instelling: dit gaan we gewoon doen’.” De meiden sluiten dan ook zeker niet uit dat ze volgend jaar weer aan de start verschijnen. “Kennissen aasden al op Truus om haar volgend jaar mee te nemen, maar er is een grote kans dat we er dan weer gewoon bij zijn.”