Historisch Bergs parkhuisje voor 55.000 in de verkoop: ‘Een habbekrats’
Het historische parkhuisje, gebouwd omstreeks 1887, gaat mogelijk over in particuliere handen. Een niet bij naam genoemde gegadigde wil het kopen voor 55.000 euro, ruim twintigduizend boven de door het college vastgestelde taxatiewaarde. Vanavond beslist de Bergse gemeenteraad over de transactie, raadslid Louis van der Kallen is verontrust over de ‘volstrekt onzinnige’ verkoop van het monument.
Van der Kallen vindt het “van de zotte” dat het gebouw mogelijk van de hand gaat. Het raadslid kan goed begrijpen dat de gemeente vastgoed moet verkopen om de miljoenenschuld af te lossen en de kosten voor het onderhoud te beperken. “Maar het gaat hier om centenwerk”, merkt hij op.
Schaftruimte
Nu heeft het gebouwtje nog een duidelijke functie, als schaftruimte voor plantsoenmedewerkers. “En waar moeten die dan straks terecht? Schaften op straat of in een auto?” Volgens Van der Kallen heeft de gemeente “uit goed werkgeverschap’ de plicht om dergelijke voorzieningen te behouden.
Commercieel
De verkoopprijs noemt Van der Kallen, ondanks de overbieding op de taxatiewaarde, ‘een habbenkrats’, zeker als het parkhuisje later commercieel kan worden benut. Eén ding weet Van der Kallen zeker: de nieuwe eigenaar zal het huisje niet langer als schaftkeet ter beschikking stellen, die wil eraan kunnen verdienen. Want hoe gaat dat: een ondernemer wil kunnen ondernemen en de wethouder of diens opvolger zorgt later als voor een bestemmingswijziging, zo schetst hij als mogelijk scenario. Dan kan er detailhandel, horeca of wat dan ook in komen. “En voor kleine aanpassingen van het bestemmingsplan hoeft de raad het college geen toestemming te geven.”
Reactie gemeente
Gemeentewoordvoerder Erwin Stander kan de naam van de kandidaat-verkoper niet vrijgeven. “De afdeling vastgoed wil deze pas vrijgeven als de koop rond is”, laat hij in een reactie weten. Vooralsnog is een bestemmingswijziging niet aan de orde. Binnen de huidige bestemming is echter al veel mogelijk: van het vervaardigen van ijs tot het vestigen van een drukkerij of meubelstoffeerderij. Maar het gebouwtje kan ook dienst doen als onderkomen voor koeriersdiensten. Horeca en detailhandel zijn niet toegestaan volgens de geldende bestemmingsregels.
Bewogen geschiedenis
Een aantal jaren geleden is het gebouwtje nog volledig gerestaureerd en het staat er tiptop bij. Het parkhuisje, oftewel keetje, heeft een bewogen geschiedenis. Na de sloop van de vestingwerken is in 1887 het lunet Coehoorn, nu een eilandje, met het omliggende terrein omgevormd tot het huidige Anton van Duinkerkenpark. Landschapsarchitect Lieven Rosseels ontwierp het park in Engelse landschapstijl, compleet met een huisje dat diende als kiosk en pissoir. Later, in de oktoberdagen van 1944, is flink gevochten tussen de Duitse bezetters en Canadese bevrijders – waarbij de Duitsers zich in het huisje hadden verschanst. Het heeft desalniettemin de strijd overleefd.