In de kapsalons ging het licht nog éénmaal aan, in deze diepduistere tijd

Tussen zes en acht uur ’s avonds waren donderdag de etalages van veel kapsalons verlicht, onder het motto: ‘Nog een keer het licht aan, voordat het definitief uitgaat’. De Bergse kappers Jaap van den Akker (58), Ted Scholte (52) en Miranda de Moor (51) sloten zich aan bij de actie en hopen dat politiek Den Haag het signaal oppakt. Het zal anders nog lang, heel lang donker blijven – vrezen ze. Nu moeten ze op hun opgebouwde reserves het zien vol te houden – de steunmaatregelen zijn onvoldoende om het verlies te compenseren.

Door: Han Verbeem

Het zijn zware tijden voor ondernemers met een contactberoep, zoals kappers. De deuren bljven noodgedwongen gesloten maar de bedrijfslasten blijven: huur, elektra en belastingen moeten gewoon betaald worden. Met de etalage-actie wilden de kappers met name politieke aandacht vragen voor de nijpende situatie als gevolg van de al weken durende lockdown. Want de verwachtingen zijn weinig hoopgevend, zegt kapper Jaap, zeker met de meest recente gegevens van het RIVM. “Donderdag is het aantal besmettingen met 1300 gestegen en corona zit weer in de lift”, zegt hij. Ook de premier heeft laten doorschemeren dat de huidige lockdown mogelijk verlengd zal worden. “Ik heb er weinig vertrouwen meer in dat we na 2 maart weer open kunnen gaan”, verzucht Jaap. In de verder donkere Bosstraat, waar zijn salon is gevestigd, valt de felverlichte kappersetalage al van verre op. Een voorbijganger kijkt verbaasd naar binnen en zwaait. Verder blijft het leeg in de binnenstad, geen kip te zien. “Zo is het al weken. Duimendraaien en hopen op betere tijden.”

Teren op reseves

Hoe lang is dit voor een kleine ondernemer vol te houden? Jaap heeft gelukkig de nodige reserves opgebouwd – zijn bedrijf bestaat 21 jaar en hij heeft kunnen sparen. Datzelfde geldt ook voor Ted, die bijna dertig jaar een barbierzaak heeft – inmiddels al vele jaren gevestigd aan het begin van de Antwerpsestraat. “Ik moet nu teren op de reserves die ik in al die tijd heb opgebouwd maar dit kan niet eeuwig duren.” Ook de klanten wachten op het moment dat ze éindelijk weer in de kappersstoel kunnen plaatsnemen. Ted spreekt ze nog wel, soms bellen klanten op uit betrokkenheid.

Starten in coronatijd

Kapster Miranda had in oktober nét haar nieuwe kapsalon in de Kloosterstraat geopend, toen de tweede coronagolf keihard toesloeg. Anderhalve week was ze geopend, toen raakte ze zelf besmet en de salon bleef dicht – ook na haar herstel. Want inmiddels zat Nederland weer midden in de lockdown. Of ze niet twijfelde, om midden in de coronatijd een nieuwe salon te beginnen? “Ergens wel maar ik wilde mijn droom niet opgeven. Voor mij is het kappersvak méér dan zomaar een beroep.” En dat geldt voor veel van haar collega’s. “Knippen, dat doe je met hart en liefde”, zegt ze. Daarom heeft ze haar bedrijf ook HaarLiefde genoemd. “By Miranda.”

Hoop

Juist die bevloghenheid geeft de kappers extra kracht om door te zetten, hoe zwaar de tijden ook zijn. Nu is het licht nog éénmaal aangegaan in deze lockdown met avondklok. Maar in de diepe duisternis schijnt toch een lichtpuntje, ver aan de horizon. Een lichtje van hoop. “We hebben vertrouwen in de toekomst”, zegt Jaap. “Want als je dat niet meer hebt… wat blijft er dan nog over?”