Informatiebord en podcast geven inkijkje bij Almata Ossendrecht

Almata bij De Volksabdij in Ossendrecht en de Driekant in Roosendaal zijn twee van de West-Brabantse locaties, waar de afgelopen 100 jaar kinderen zijn opgevangen om hen betere toekomstkansen te bieden. Deze locaties komen vaak alleen in de publiciteit wanneer er iets loos is, maar wat er zich nu precies achter de deuren afspeelt, is voor veel mensen onduidelijk. Een herinneringsbord moet daar verandering in brengen. De borden zijn nu onthuld.

De borden geven tekst en uitleg over de historie van de locatie en de betekenis ervan voor zorg voor kinderen en jeugd. Bovendien staan er QR-codes op, die linken naar podcasts met verhalen van oud cliënten en/of (oud) medewerkers. Annemiek Jetten, bestuurder bij Almata, was aanwezig bij de onthulling van het bord in Ossendrecht. Ze benadrukt het belang van deze borden: “Het is een prachtige manier om onze jongeren, zowel die uit het verleden als de huidige en toekomstige, positief in het licht te zetten.” Deze instellingen bieden ondersteuning aan jongeren die door moeilijke periodes gaan. “Dat doen we met veel zorg en aandacht, zo kort als mogelijk, maar zo lang als nodig,” aldus Jetten.

Wat haar betreft hebben de borden dan ook meerdere functies. De herinneringsborden dienen als een informatief middel voor voorbijgangers, en als een erkenning van de inspanningen van het personeel. Jetten beaamt: “Veel respect voor de mensen die dit werk doen. Het is soms pittig, maar onze jongeren zijn ons dierbaar.”

Succesverhalen

Initiatiefnemer van het project, Coen Dresen, benadrukt het belang van het vastleggen en delen van de geschiedenis van deze jeugdzorginstellingen. Als oud-bestuurder en medeoprichter van de Stichting Geschiedenis Jeugdzorg West-Brabant, heeft hij het project mede ontworpen om zowel de positieve verhalen als de uitdagingen van de jeugdzorg te belichten. “Er is behoefte om de verhalen van onze jongeren te horen en te delen, zowel de moeilijke als de succesverhalen,” zegt Dresen.

Podcast

Het project omvat meer dan alleen Almata en Driekant; er zijn vijftien locaties in de regio, van Oosterhout tot Bergen op Zoom, waar herinneringsborden zijn geplaatst. Elk bord bevat een QR-code die leidt naar een podcast waarin oud-cliënten hun ervaringen delen. Dresen verduidelijkt: “Via deze podcasts kunnen mensen de persoonlijke verhalen van de cliënten beluisteren en meer leren over de impact van de jeugdzorg op hun leven.”

Scan je het bord in Ossendrecht, dan wordt je naar een speciale pagina op de website van Geschiedenis Jeugdzorg West-Brabant geleidt. Op de pagina kun je luisteren naar gesprekken met trajectbegeleider Leo Bathoorn en met Jongere Hielke.

Podcast 1: Almata Ossendrecht

Trajectbegeleider Leo was ooit professioneel motorcrosser en zet zich nu in voor jongeren die intensieve begeleiding nodig hebben bij Almata in Ossendrecht. De instelling omvat diverse groepen jongeren, waaronder een met antisociaal gedrag en een voor meisjes met seksueel overschrijdend gedrag. Ondanks de gesloten setting van de instelling, waar jongeren alleen met toestemming van een kinderrechter verblijven, zijn er geen hekken. De nadruk ligt op rehabilitatie en integratie, met jongeren die zelfstandig activiteiten buiten de instelling ondernemen. Leo benadrukt in de podcast het belang van systeemgericht werken, waarbij het hele netwerk rond het kind, zoals familie en maatschappelijke organisaties, betrokken wordt om een duurzame ontwikkeling te ondersteunen

Podcast 2: Ervaring van Hielke

In de tweede podcast deelt Hielke zijn ervaringen over zijn verblijf bij Almata in Ossendrecht. Hielke legt uit hoe de dagelijkse routine verliep en beschrijft de structuur en het regime van de instelling als streng maar nuttig. Hij woonde anderhalf jaar geleden voor acht en een halve maand in de instelling omdat het op zijn vorige groep niet goed ging, wat leidde tot zijn plaatsing door een rechter. Ondanks de strikte regels vond hij het verblijf uiteindelijk positief, en het hielp hem zijn gedrag te veranderen en plannen te maken voor de toekomst, zoals het starten van zijn eigen timmermansbedrijf. Hielke zegt dat hoewel de instelling gesloten was, met beperkte vrijheden, het regime en de structuur hem hielpen om positieve veranderingen in zijn leven aan te brengen.