Jeroen is de Brabants grootste halloweengek: ‘Ik trek alles uit de kast’

Zijn huis lijkt al een dikke maand op een verkapte begraafplaats en hij zit met liefde uren in de auto om in Toverland bezoekers de stuipen op het lijf te jagen. Jeroen IJzermans (30) mag met recht een Halloweenfanaat genoemd worden. “Mijn vrouw is blij dat de versieringen weer bijna de kast in kunnen.”

Je zou verwachten dat het griezelgen er van kleins af aan al in heeft gezeten, maar dat valt reuze mee. “Ik vond horrorfilms altijd wel tof”, vertelt Jeroen, die in het dagelijks leven bij de Voedsel- en Warenautoriteit werkt. “Maar de liefde voor Halloween is eigenlijk pas in 2015 ontstaan, toen ik naar Breda verhuisde. Daarvoor was het feest nog heel klein in Nederland, laat staan in mijn geboorteplaats Roosendaal.”

Het eerste jaar hadden we niet meer dan wat kleine decoraties van de Action.

In Breda lag dat net even anders. “De basisschool bij ons in de buurt organiseerde ieder jaar een tocht voor de leerlingen. Mensen in de wijk konden zich dan opgeven als snoephuisje voor die kids. Leek ons wel geinig.” Vanaf dat moment had Jeroen het virus flink te pakken. “Dat eerste jaar hadden we niet meer dan wat kleine decoraties van de Action, maar de edities daarna pakten we steeds verder uit met bepaalde thema’s. Denk aan enge clowns, of de film The Nun.”

De afgelopen twee jaar moeten de Bredase kinderen de spectaculaire versieringen missen, want Jeroen is verhuisd. Samen met zijn vrouw Robin woont hij nu net over de Belgische grens in Essen. Niet dat hij Halloween daar zomaar voorbij laat gaan. “We wonen midden in een bos, dus er komen helaas geen kinderen meer aan de deur. Daarom organiseer ik nu ieder jaar een groot feest voor vrienden en familie. Die moeten uiteraard wel verkleed komen.”

Rookmachines, verlichting… Ik trek alles uit de kast.

Dat is wel het minste wat ze kunnen doen, want de gastheer zelf spaart kosten noch moeite voor een geslaagd horrorfeestje. “Rookmachines, verlichting… Ik trek alles uit de kast. Ooit hoop ik nog iets met een vuurmachine te doen, al weet ik niet hoe handig dat is in het bos”, lacht Jeroen.

Overigens werd het feestje wel wat eerder gevierd, want met Halloween zelf is Jeroen niet thuis. Dan loopt hij door het Limburgse Toverland als zogenaamde scare actor. “Dat leek me altijd heel gaaf om te doen, alleen zit er hier in de buurt niet echt een pretpark waar dat kan. Maar toen ik vorig jaar een oproepje voor de audities voorbij zag komen, heb ik me toch maar gewoon ingeschreven. Dit jaar doe ik het voor de tweede keer.”

Avonden lang tussen de monsters lopen. Het moet de droom zijn van een griezelgek als Jeroen. “Is het ook. Ik moet bekennen dat ik soms bijna in slaap val als ik om half drie ’s nacht nog in de auto zit. Maar het is het waard.”

Gelukkig komt Sinterklaas eraan.

Na zondag is het dus afkicken geblazen. “Maar gelukkig komt Sinterklaas eraan. Daar werk ik ook ieder jaar aan mee als Piet. Ik vind het verkleden gewoon leuk.” Toch zal in ieder geval één iemand in huize IJzermans opgelucht ademhalen. “Mijn vrouw vindt het hartstikke leuk, maar ze zal toch blij zijn als eindelijk al die versieringen straks uit de tuin zijn.”