Julien C. die 8-jarige Jesse doodstak zet kleine stapjes in tbs-kliniek
17 jaar geleden doodde Julien C. de 8-jarige Jesse. (Archieffoto Omroep Brabant)
Julien C. die in 2006 in Hoogerheide de 8-jarige Jesse Dingemans doodstak, is genoeg behandeld. Maar hij moet zijn kennis nog wel in de praktijk brengen, met kleine stapjes. Vrijheid lijkt nog ver weg. Deskundigen adviseren zijn tbs opnieuw met twee jaar te verlengen. C. zelf noemt het ‘uitzichtloos’ en vraagt meer tempo. Hij voelt zich eenzaam.
De gewelddadige dood van Jesse (8) in zijn eigen schoolklas is een van de meest geruchtmakende moordzaken van de voorbije 25 jaar in ons land, vooral omdat een motief ontbrak.
Verwilderd
“Hoe gaat het met u?”, vroeg de rechter in Breda de dader donderdagmiddag. “Goed, naar omstandigheden”, zei een kalme Julien C. Met bril en kort haar. Heel anders dan de jonge man met een persoonlijkheidsstoornis, van jaren terug. Toen was hij in zichzelf gekeerd en onbereikbaar.
Julien C. is 38 jaar nu. Zijn celstraf van bijna twaalf jaar heeft hij uitgezeten. Hij is jarenlang behandeld aan zijn stoornissen, zoals autisme. Die stoornissen zijn er nog steeds. Maar de kliniek helpt hem daar mee om te gaan.
Eenzaam
Een paar jaar geleden had C. nog een terugval, zo werd duidelijk op de tussentijdse tbs-zitting. Hij trok zich wat vaker terug. Maar dat ligt achter hem. “Frustraties en irritaties worden steeds minder”, zei Julien C. tegen de rechters.
Eenzaamheid is wel een probleem, zei de deskundige van de Gelderse kliniek waar hij nu woont. “Hij heeft een beperkt sociaal netwerk, eigenlijk alleen zijn vader. Belangrijk is nu: hoe bouw je een sociaal netwerk?”
De kliniek wil door met C. “Structuur en begeleiding zijn hard nodig. Het hoogst haalbare is begeleid wonen, op termijn. Maar ook dan nog met controle, toezicht en begeleiding”, zei de deskundige. Ze is behandelcoördinator.
Overschatting
C. zet stappen in de goede richting, volgens de officier van justitie. “Meneer zit in een stijgende lijn. Het is niet meer zo nodig dat hij behandeld wordt. Het gaat erom dat hij het in de praktijk gaat brengen nu.”
“Punt is alleen: hij heeft een hele goede wil maar het lukt niet altijd. Hij overschat zichzelf. Af en toe gaat het wat snel. Daar heeft hij de kliniek bij nodig. Hij moet wat rustiger aan doen. Maar daar zit de frustratie bij meneer C.”, legde de officier uit.
Tempo
Julien C. wil meewerken aan terugkeer in de samenleving. “Ik ben het eens met de route. Het tempo moeten we nog overleggen.” Zelf wil hij het liefst dat er over een jaar al opnieuw wordt gekeken of hij meer vrijheden mag krijgen. Maar alle adviezen wijzen naar de maximale twee jaar en dat vraagt ook de officier van justitie.
C. volgt sinds een jaar een leer-werktraject. Hij werkt drie dagen in de week met computers, in de ICT. Zijn werkgever is positief en ziet een gemotiveerde werknemer.
Intussen liggen er verzoeken om C. meer vrijheid te geven in de vorm van onbegeleid verlof. Voor boodschappen, sport en vrije tijd. “Met kleine stapjes”, voegt de deskundige er aan toe. Ze benadrukt ook dat C. gemotiveerd is. “Hij wil nooit meer in de situatie terechtkomen van het delict. En hij wil niet meer (drank en drugs) gebruiken.”
De rechtbank beslist over de tbs-verlenging over twee weken.