Kunstenaars collectief Arsis neemt deel aan tentoonstelling Koele Wateren
De reizende tentoonstelling “Schatten uit het Rijks” is te zien in het Markiezenhof. Het thema “Koele Wateren” is de 2de in de reeks van vier rijzende tentoonstellingen. Als aansluiting hierop organiseert kunstenaarscollectief Arsis een kleine expositie in het Markiezenhof en een grotere expositie in Galerie Arsis. Kunstenaars uit Nederland en onze buurlanden hebben werk gemaakt dat past binnen het thema water.
Door: Vincent Krijtenburg en Roland Pijnen
Een jury beoordeelde 120 ingezonden kunstwerken. 14 daarvan staan permanent tentoongesteld in de tuinkamer van het Markiezenhof. De overige kunstwerken liet de jury niet onbenut. Galerie Arsis kan 60 kunstwerken, in ieder geval tot januari 2021, in de ruime expositieruimte aan het Zuivelplein 5 gebruiken.
Koele Wateren
Het Rijksmuseum en Markiezenhof in Bergen op Zoom zijn in 2017 een samenwerking voor acht jaar aangegaan voor een reeks reizende tentoonstellingen. Tentoonstelling Koele Wateren is een selectie van 40 schilderijen van het Rijksmuseum aangevuld met werk uit de eigen collectie. Het element dat centraal staat is water.
Donderdag 20 november werden de deuren in zowel het Markiezenhof, als in Galerie Arsis aan het Zuivelplein, geopend. Tot 7 maart 2021 is de expositie in het Markiezenhof te bezichtigen. De tentoonstelling in Galerie Arsis is tot 27 december: op vrijdagen, zaterdagen en koopzondagen van 12.00-17.00 uur te zien.
Pracht expositie
“Ik wist niet wat ik zag. Ik denk: dit is het”, dat zei Arsis kunstenares Trudy Vrolijk locatie toen zij op de locatie stond, waar ze in krap vier weken tijd, samen met kunstenares Jodrike de Koning en met hulp van vrijwilligers, een pracht expositie uit de grond heeft gestampt. Het was een moeilijke klus: “De muren hadden rekken, want het was natuurlijk een winkel geweest. Er stonden overal meubels en alle muren waren verschillend van kleur.” Maar in gedachten zag Vrolijk het al helemaal voor zich.
Samen met de hele groep zijn ze aan de gang gegaan. De muren konden niet in een keer overgeschilderd worden. Het was “zoeken, zoeken en zoeken tot het een eenheid werd”. Uiteindelijk is geprobeerd de schilderijen bij al de muren aan te passen. “Nou het was werkelijk een openbaring. Zo een mooie ruimte als het is geworden”, vertelt trotse kunstenares Vrolijk. Ze vind het een feest om hier iedere keer weer binnen te komen.