Laura (25) kan niet aan woning komen en stopt noodgedwongen als raadslid Woensdrecht

Vanwege woningproblematiek trekt Laura de Waal (25) van Algemeen Belang Zuidwesthoek (ABZ) zich per 15 september terug uit de Woensdrechtse gemeenteraad. Dat maakte ze bekend in een video. Ze legt uit dat het na drie jaar niet is gelukt om een woning in de gemeente te vinden. “Een zoektocht die veel onzekerheid en onrecht met zich meebrengt.”

Haar ouders besloten drie jaar geleden te willen verhuizen naar Spanje, waardoor ze op zoek moest naar een eigen woning. “Pas toen duidelijk werd dat ze weggingen, ben ik actief gaan zoeken.” Partijgenoten boden zelfs logeeradresjes aan. Ze kon al tijdelijk bij haar nicht en vier maanden in een woning in Putte terecht, en logeert nu weer bij andere familieleden. “Na drie jaar gaat dat zowel fysiek als mentaal niet meer,” vertelt ze aan ZuidWest Update.

Het voelt alsof ik mensen laat vallen.

Het maakt haar emotioneel dat ze dit besluit noodgedwongen heeft moeten nemen. In 2018 kwam ze met 97 voorkeursstemmen en veel politieke ambities in de gemeenteraad. “Ik wilde de wereld veranderen en wat zeggen over de bureaucratie.” Ook wilde ze de woningnood aanpakken en meer voorzieningen voor jongeren regelen. Dit jaar, tijdens de verkiezingen in maart, behaalde ze zelfs 296 voorkeursstemmen. “Nu voelt het alsof ik mensen laat vallen. Dat ik er fysiek niet kan zijn voor hen, voelt als een teleurstelling.”
Het is een formele vereiste dat raadsleden vanaf hun kandidatuur in de gemeente wonen waar ze raadslid worden. Uitzonderingen zijn er niet.

Je moet er zijn om het volk te vertegenwoordigen.

Ondanks de woningproblematiek, vindt Laura dit terecht. “Je moet er zijn om het volk te vertegenwoordigen. Ik wil weten hoe het gaat in Woensdrecht.”

Daarom zocht ze drie jaar lang naar een woning. “Dat putte me mentaal en fysiek uit,” zegt ze stellig. “Keer op keer wist ik niet waar ik terecht kwam en wat ik mee kon nemen. Ik heb in bedden geslapen die niet van mij waren en van andermans borden gegeten. Dat zijn toch de dingen die een huis een ‘thuis’ maken.”

Inmiddels is ze de tijdelijke oplossingen beu. “Ik wil aan mijn toekomst bouwen, maar ik kan niet verder kijken dan drie maanden. Voor hetzelfde geld sta ik over een tijdje op straat.”

Stadlander elimineert mijn kansen, waardoor ik weer vanaf nul begin.

Woningcorporatie Stadlander schrijft haar namelijk na drie jaar uit. “Dat is hun beleid. Ze elimineren mijn kansen, waardoor ik weer vanaf nul begin.” De gemeente heeft geen invloed op dit beleid.

Stadlander doet dit om een lijst met actieve woningzoekenden te hebben. ‘Dus alleen mensen die binnen drie jaar willen verhuizen en geen mensen die zich alvast inschrijven voor een woning over een jaar of tien,’ legt de woningcorporatie uit op haar website. ‘Zo is er een snellere doorloop voor woningzoekenden.’ Als de inschrijvingstermijn verloopt, kan Stadlander overigens wel overgaan op maatwerk.

Toen haar ouders hun huis verkochten, nam Laura direct contact op met Stadlander. “Het enige wat ze konden doen, was een leegstaande sloopwoning aanbieden. Dit was onbetaalbaar om bewoonbaar te maken voor een korte periode.” Daarna heeft ze nooit meer iets van de woningcorporatie gehoord. De optie om op maat geholpen te worden, bleef uit.

Woningstichting Woensdrecht helpt ook niet mee. Zij leggen in hun toewijzingsbeleid uit dat bij starters, die geen zelfstandige woonruimte achterlaten, de hoogste leeftijd als criterium geldt. “Iedereen die ouder is, wordt eerder gekozen,” zucht Laura. “Ik heb vraagtekens bij dit beleid, wat ook wel pijn heeft gedaan.”

Een tijd terug kwam er namelijk een woning vrij, waar ze in zou kunnen trekken. “Ik zag me al helemaal zitten.”

Het heeft echt iets geknapt. Waar doe ik het nog voor?

Via via hoorde ze dat er een dertiger, die pas drie weken in Woensdrecht woonde, in kwam. “Dat heeft echt iets geknapt. Ik lag er van wakker en had geen zin meer om een woning te gaan zoeken. Waar doe ik het dan nog voor? Dit heeft me doen besluiten om te stoppen als raadslid.”

In de raadsvergadering van 29 september wil Laura nog een laatste keer aandacht vragen voor dit probleem, waarna ze opstapt. “Ik hoop dat woningstichtingen naar hun beleid kijken en dit aanpassen aan de huidige tijd, gezien de woningcrisis. Kijk naar de markt, de vraag en het aanbod en pas hier de regels op aan. Benader mensen of ze nog op zoek zijn naar een woning, in plaats van ze uit te schrijven.”

Ik kan geen andere plek indenken dan Woensdrecht.

Laura logeert nu bij haar ouders in Spanje, waar ze gaat werken aan haar eigen social mediabedrijfje. Ze blijft ingeschreven in Woensdrecht, maar de zoektocht naar een woning staat even op een lager pitje. “Ik wil van een afstand wel actief blijven hier.” Ze verbindt inwoners daarom door naar andere volksvertegenwoordigers en zet zich online in voor diverse stichtingen en ABZ. “Ik kan geen andere plek indenken dan Woensdrecht. Ik ben nog niet klaar om dit op te geven.”

https://vimeo.com/746946775