Melissa van Merrienboer: ‘Schilderen heeft mijn leven gered’

Schilderen is voor Melissa van Merrienboer (46) haar lust en haar leven. Sterker nog: Schilderen en tekenen heeft naar eigen zeggen haar leven gered. De bezigheid gaf zin aan haar leven nadat ze tweemaal getroffen werd door acute leukemie. Nadat ze ook nog eens een herseninfarct kreeg, kan ze ook niet meer schilderen. Een expositie in het Arboretum in Oudenbosch is een lichtpuntje voor de Roosendaalse.

Afspreken in het Arboretum is gezien de medische toestand van Van Merrienboer niet mogelijk. We bezoeken haar in haar appartement in centrum voor wonen & zorg De Bloemschevaert in Roosendaal. Hier krijgt ze alle zorg die ze nodig heeft van het zorgpersoneel en haar ouders die mantelzorger voor haar zijn. Ze is afhankelijk van allerlei medische hulpmiddelen zoals een rolstoel omdat haar linkerzijde volledig verlamd is. “Ik zeg wel eens voor de grap als ik een bingokaart zou hebben met alle ziektes of dingen die je niet mee wil maken, dan zou ik bingo hebben! Ik heb zoveel pech gehad in mijn leven. Soms vraag ik mezelf af of ik dit nog wel wil”, zegt ze. Kleine lichtpuntjes zorgen dat ze de moed niet opgeeft. “Gelukkig zorgden het schilderen en nu mijn expositie dat ik toch nog zin heb in mijn leven.”

Schilderles

Schilderen en tekenen heeft naar eigen zeggen haar leven gered. “In 2003 en 2005 heb ik acute leukemie gehad. Ik ben toen mijn werk kwijtgeraakt. Ik kon niet meer in mijn leuke studio in Rosmalen blijven wonen. En toen ben ik teruggegaan naar Roosendaal om bij mijn ouders te gaan wonen. Omdat ik niks meer te doen had en toch nog iets wilde bereiken in mijn leven, ben ik op schilderles gegaan. Ik heb het tekenen en kleuren altijd leuk gevonden en ik wilde weer wat doen met mijn hobby.” Haar werk was erg belangrijk, dus toen dat wegviel, viel ze in een diep gat. Een gat dat werd opgevuld door schilderen.

Expositie

Eerst werkte de creatieveling voornamelijk met acrylverf. Later is ze overgestapt naar olieverf, en ging ze werken volgens de zogenaamde Rembrandt-techniek. Ze maakte veel gedetailleerde portretten, vaak in combinatie met natuurlijke elementen zoals planten en insecten. Vanwege de natuurlijke elementen kan de kunstenaar zich geen betere plek voor de expositie voorstellen dan in het Arboretum in Oudenbosch. “De opening van de expositie was geweldig. Er waren zoveel lieve mensen om me heen”, zegt ze met een brede lach op haar gezicht.

Door de verlamming die het gevolg is van een herseninfarct, kan Van Merrienboer geen penseel meer vasthouden. “Omdat ik niet meer kan schilderen, ben ik begonnen met tekenen met kleurpotloden. Zo kan ik toch creatief bezig zijn. Ik vind het een stuk minder mooi en minder spannend dan schilderen met olieverf, maar ik kan toch op die manier toch creatief aan de slag en dat is toch wel heel erg leuk.”

Ondanks dat ik halfzijdig verlamd ben, ben ik nog steeds een kunstenares

De titel van de expositie is Oog voor schoonheid. “Ondanks dat ik dus halfzijdig verlamd ben, ben ik nog steeds een kunstenares, want ik blijf oog houden voor schoonheid. Ik blijf dingen zien. De mooie natuur, een eendje dat voorbijkomt. Allemaal leuke mooie dingen waar je toch van kunt genieten. En dat vind ik oog voor schoonheid. En dat probeer ik in mijn schilderijen ook te laten zien.” Dat is dan ook gelijk de inspirerende boodschap die ze bezoekers van de expositie wil meegeven: “Geniet ondanks tegenslagen van de kleine dingen in het leven.”