‘Mens centraal’ bij aanpak zorgcomplex Viertien

Aandacht, aanspraak en activiteiten. Dat zijn belangrijke ingrediënten om het leven in het nieuwe woonproject Viertien inhoud te geven. Het zorgcomplex aan de Waterstraat in Roosendaaal moet in de ogen van de projectpartners de mens centraal stellen.

“Als dat gebeurt is de cirkel helemaal rond”, verwijst projectbegeleider Ben ten Hove van Kauri Red naar het werk van de Zusters van Charitas. Koepelorganisatie Viertien zocht naar eigen antwoorden op de veranderende zorgvraag. Het is een samenwerkingsverband van projectontwikkelaar Kauri Red, de gemeente Roosendaal, Thuiszorg West-Brabant (TWB), de architecten van Buro Beb en bisdom Breda.

Samen kijken ze met een nieuwe blik naar faciliteiten en de mensen die de zorg verlenen. “Dat vraagt actief beheer”, verduidelijkt Ten Hove de rol van Viertien. Het beheer opnieuw regelen is noodzakelijk, legt hij uit, omdat er geen zusters in het kloostercomplex zijn achtergebleven. De laatste – de hoogbejaarde zuster Michael – woont in St. Elisabeth.

Toekomst

Het terrein is in bezit van de zusters Franciscanessen van Charitas. Daarom is het belangrijk het beheer voor de toekomst te regelen, geeft de projectbegeleider aan. Viertien moet die taak op zich gaan nemen. Dat betekent onder meer dagelijks beheer, onderhoud en bijvoorbeeld de vraag wie een plekje in het woonzorgcomplex kan krijgen (ballotage).

Het is de bedoeling om een handvol van de 150 appartementen vrij te houden om in te kunnen spelen op acute zorgvraag. De woningen zijn geschikt voor twee personen. “Maar als bijvoorbeeld een van de twee partners veel zwaardere zorg nodig heeft of overlijdt moet de andere nu veelal verhuizen. Dat hoeft van ons niet meer”, zegt Ten Hove. “Zoiets kan heel emotioneel zijn. Mensen kunnen zich volkomen ontheemd voelen.”

Niet alleen in geest maar ook in daden blijft de Charitas-gedachte voortleven. Ten Hove haalt het voorbeeld aan van Indonesische zusters van de congregatie Aanvankelijk kwamen zij uit Indonesië om voor hun Nederlandse zusters te zorgen. Twee van hen wonen al vier jaar bij de kerk aan de Kade in Roosendaal. “Onlangs is er een derde zuster bij gekomen.”

Nu ligt er een nieuwe taak die prima bij de gedachte van Charitas past. “Zij gaan zorgtaken overnemen”, kijkt de projectbegeleider naar de toekomst. “De zusters uit Indonesië krijgen een opleiding van TWB.”

Indonesië telt nog 270 zusters. Die leven en werken verspreid over dertig plaatsen in het land. Deze zusters zijn werkzaam in de ziekenzorg, het onderwijs en het pastoraat.