Miet laat verhalen van senioren in woonzorgcentra tot leven komen

Woonzorgcentrum de Bloemschevaert in Roosendaal heeft er een nieuwe bewoonster bij: Miet. De klankkast vertelt herkenbare verhalen over het leven in het verzorgingstehuis voor jong en oud. In de maanden december en januari is Miet te bewonderen in de inkomhal van het woonzorgcentrum.

Je kunt er bijna niet om heen. Als je de Bloemschevaert aan de Covellijndijk in Roosendaal binnenwandelt, stuit je vrijwel direct op de nieuwste bewoonster van het woonzorgcentrum: Miet. Miet is geen alledaagse senior, maar een klankkast over taal en thuis. “Miet is een zeer bijzondere Roosendaalse senior”, vat bedenker Lubert Priems samen. “Maar dan ook echt een heel bijzondere. In haar herbergen namelijk verhalen van ouderen.”

Speciale kamer

Miet heeft een prominente plek gekregen in de welkomsthal van het Roosendaalse woonzorgcentrum. “Als je hier een deurtje opendoet, dan hoor je Miet zelf praten. In het Roosendaals dialect”, legt Priems uit.

Na een korte zoektocht naar een stemactrice kwam Priems uit bij Riet Heesbeen. De geboren Roosendaalse had slechts enkele woorden nodig om uitgekozen te worden voor de rol. “Fantastisch. Vooral de taal van vroeger vind ik geweldig”, vertelt Heesbeen. “Zoals ik het ingesproken heb, zo is het ook.”

ABN? Geen idee, misschien is het wel Frans?

“Zo praten wij vroeger, thuis en op school”, vervolgt Heesbeen, “maar op school, toen ik in de eerste klas zat, moest ik van de zuster ABN praten. Omdat ik zo plat Roosendaals sprak. Dus ik huilend naar huis, ik zeg: ‘Mam, nu moet ik ABN praten. Wat is ABN?’. Maar mijn moeder wist het ook niet. ‘Misschien is het wel Frans?’, zei ze. Zo ging dat vroeger.”

Wetenschappelijk onderzoek

“De verhalen die Miet vertelt, zijn echt waargebeurd”, vult Priems aan. “Die komen van de ouderen zelf af. En tegelijkertijd vertellen ze ook het verhaal van een wetenschappelijk onderzoek. De universiteit van Maastricht en het Meertens Instituut hebben onderzoek gedaan naar wat taal precies doet met je als je ouder wordt. En dan vooral als je in het verzorgingstehuis komt te wonen. Alles wordt voor je geregeld, maar er is nog één ding echt van jezelf, en dat is die taal.”

Heesbeen vindt het een eer dat ze gevraagd werd om de verhalen van Miet in te spreken. “Niet alleen aan de senioren, maar ook aan de kinderen die het misschien nog nooit gehoord hebben. Ik kan ze zo vlug niet allemaal opnoemen, maar het is nu een hele andere tijd dan toen. We hebben zo verschrikkelijk veel plezier gehad om alles in elkaar te zetten. Toen de teksten in het Roosendaals waren geschreven, kon ik het niet lezen. Wel kon ik de Nederlandse teksten op zijn Roosendaals voorlezen. Zo is het uiteindelijk gebeurd.”

Logé

Miet logeert in de maanden december en januari in de Bloemschevaert in Roosendaal, na eerder al in het Tongerlohuys te hebben gestaan. Daarna verhuist het gezelschap weer naar een volgende locatie. Al zal Heesbeen nog geregeld terugkeren bij Miet. “Absoluut. Ik ben zeker al vijf of zes keer geweest. Telkens als iemand er naar vraagt, zeg ik: ‘Kom, laten we er naar toe gaan’. Het is stikleuk, zeker de moeite waard.”