Nieuwe droom chef-kok is nog niet het einde van financiële nachtmerrie

Hij snapt dat mensen boos zijn. Zegt er zelfs over: “En terecht.” Maar hij wil er ook bij benadrukken dat het absoluut nooit de bedoeling was om iemand pijn te doen. Waggie Ponnuthurai begon een paar jaar terug vol goede moed aan een nieuw avontuur en opende zijn eigen horecazaak aan de Gedempte Haven in Bergen op Zoom. Dat liep niet goed af. Recente publicaties in andere media, over wat hij nu is gaan doen, zijn allesbehalve goed gevallen bij een aantal voormalige leveranciers en andere mensen die nog flinke bedragen van hem krijgen.

Toen het Ministerie van Eten en Drinken -aan de Bergse Kaai- stopte, zag Waggie kansen. Hij werkte er als kok en was er helemaal in zijn element. Naar eigen zeggen nam hij het bedrijf over voor twee ton. Havenkwartier by Waggie was geboren. Achteraf zegt hij over die overname: “Twee ton was het nooit waard.” Ook de coronaperiode en snel stijgende lasten speelden hem parten. Vooral gestegen energieprijzen en loonkosten drukten zwaar op de verdiensten, legt hij uit in een interview. Daarin reageert hij ook op een aantal ondernemers en anderen die aan de onderzoeksredactie van Streekomroep ZuidWest uitlegden wat hen dwars zat.

‘In de folie voor een gesloten deur’

Eén van die ondernemers is Arie Schot, bij velen misschien beter bekend als de eigenaar van Visgilde De Zeeland. Hij wordt al een aantal jaren gevraagd om bij de haringparty van serviceclub Kiwanis voor de betreffende visjes te zorgen. Afgelopen juni voor het eerst bij Waggie. Hij vertelt dat de factuur van ruim 1300 euro niet voldaan werd. Ook niet nadat hij er meermaals over appte, mailde en belde. Hij ging daarom maar langs met die rekening, op vrijdag 23 augustus rond half zes. Maar binnen kwam hij er niet, net als vier dames die er hadden gereserveerd. Dames die hij toevallig ook nog kent; “Die stonden voor de deur, helemaal in de folie, om daar lekker te gaan eten.” Plots was de boel gesloten.

Glamourkok

Arie is toegezegd dat zijn rekening alsnog betaald wordt, door de Kiwanis. Die hebben hem dat beloofd, meldt hij. Hij weet tevens te vertellen dat de DJ die die avond zou draaien dat pas wilde als hij vooruit werd betaald. Dat is eveneens door de serviceclub geregeld, die dat bedrag aftrok van de factuur die het restaurant hen voorlegde. Normaliter doet Schot niet snel publiekelijk uitspraken  over anderen. Maar hij baalt er flink van dat Waggie zich in de media als een soort glamourkok met nieuwe plannen presenteert. “Voorlopig zitten er nog een hoop mensen op geld van hem te wachten.”

Lauwe pils en wijn waren signalen

Op wat er rondom die haringparty speelde wil Jack van den Brink, voorzitter van de Kiwanis, niet ingaan. Wel bevestigt hij de geruchten te kennen dat personeel uiteindelijk deels niet meer betaald is. Hij geeft verder aan dat er ook op andere momenten wel signalen waren dat het er financieel niet erg best verliep. Tijdens bijvoorbeeld de vrijdagmiddagborrels, omdat het bier of de wijn op waren. Of nog lauw omdat het pas op het laatste moment was ingekocht.

Juist omdat die signalen bij de Kiwanis bekend waren hebben ze vooraf aan hun party daar duidelijke afspraken over gemaakt met de ondernemer. Voor zijn club betreurt de bestuurder natuurlijk dat voor 2025 alweer een nieuwe locatie gevonden moet worden. En hij vindt wat er gebeurde erg jammer voor werknemers en leveranciers die nog geld krijgen. “Dan is het wel heel zuur als je in de krant leest dat Waggie weer iets nieuws gaat beginnen.”

Flink bedrag aan huur

Dat er zo plots mensen voor een gesloten deur stonden is volgens Waggie te wijten aan het feit dat de verhuurder van het pand het welletjes vond. Die bevestigt dat in een telefoongesprek, al wil hij liever niet dat zijn naam wordt genoemd*. Er is maandenlang geprobeerd afspraken te maken over betalingen maar dat leidde nergens toe, zodat “we uiteindelijk genoodzaakt waren om deze stap te nemen.” Ook hij vindt de recente media-aandacht bij Indebuurt en BN De Stem geen geslaagde actie. Er zijn volgens hem tientallen gedupeerden. Om het bedrag dat nog aan huur open staat in perspectief te zetten zegt hij: “Daar kun je een leuke auto van kopen.”

‘Stekker eruit had veel eerder moeten gebeuren’

Waggie vertelt over de huurschuld maar ook andere bedragen die mensen nog van hem krijgen dat hij alles op alles zette om te betalen, maar dat het steeds niet lukte. Langzaam liepen de financiële problemen op. “Ik had eigenlijk een jaar geleden al de stekker eruit moeten trekken, omdat we toen al zagen: het gaat niet goed.” Een lastige keus, geeft hij toe. “Ik had ook een gezin om voor te werken.” Toch wil ie zaken graag nog oplossen: “Als ik kan betalen, betaal ik het allerliefst.” Maar op dit moment heeft hij het echt niet.

Nu is hij in loondienst actief als bedrijfsleider en chef-kok bij By Lizz, een fusion restaurant op de hoek van de Steenbergsestraat en Lievevrouwestraat, genoemd naar zijn dochtertje. Hij wil zich alleen nog bemoeien met de culinaire en gastronomische kant van het vak, vertelt hij. Hier zijn de zakelijke zorgen en werkzaamheden niet meer voor hem.

Een barbecue en steamer als compensatie

Een jaar eerder liepen de schulden dus al op. Dat weet ook de eigenaar van een visgroothandel uit Tholen*, die eveneens liever geen namen genoemd ziet maar wel zijn verhaal wil doen. De eerste leveringen werden gedaan in april 2023 en eind december van dat jaar stopte hij daarmee. Er was inmiddels voor zo’n 7500 euro netto geleverd maar een serieus deel ervan werd niet betaald.

Het bedrijf wil best meedenken met afnemers die het even moeilijk hebben, vertelt de directeur. Bijvoorbeeld door betalingen uit te smeren over een paar maanden. Maar hij voegt er aan toe: “Laat wel iets zien en toon je van je beste kant.” Geregeld werden nieuwe afspraken gemaakt over het aflossen van de schuld, of delen ervan. Ze werden echter geen van allen nagekomen. Op 2 augustus 2024 was hij het beu en ging hij langs bij het restaurant, samen met twee medewerkers. Ze namen er een barbecue en een steamer mee, om nog iets terug te zien voor het verloren geld. Volgens de bedrijfseigenaar werd nog geprobeerd hem een kapotte steamer mee te geven maar daar nam hij geen genoegen mee.

‘Meer gekost dan alleen maar geld’

Waggie geeft tijdens het gesprek met de ZuidWest onderzoeksredactie aan nooit bewust geprobeerd te hebben mensen te benadelen: “Het heeft me meer gekost dan alleen maar geld, ook het vertrouwen van andere mensen. En ik snap het ook hoor, maar zo zit ik totaal niet in elkaar. Zo wil ik ook niet bekend worden of bekend zijn.” Hij heeft zich verkeken op wat het betekent om zo’n grote horecagelegenheid te managen: “Dit had gewoon niet mijn eerste bedrijf moeten zijn.”

Doordat de problemen zich opstapelden zag hij geen uitweg meer. “Je probeert het wel, door én maar dingen vooruit te schuiven én gaten te vullen. Maar uiteindelijk… Je probeert op een gegeven moment gewoon je hoofd boven water te houden. En dan ben je gestopt met tellen.” Een wijze les, noemt hij het. De voormalige ondernemer geeft toe beloftes te hebben gedaan richting leveranciers die niet werden nagekomen. Hij zegt dat nog steeds te willen regelen, nu er wat rustiger vaarwater is bereikt. Een aantal zaken is met investeerders van toen ook nog niet opgelost.

Toekomst

Dat mensen die nog geld van hem krijgen niet blij werden van de recente vrolijke publicaties omtrent zijn nieuwe culinaire carrière snapt Waggie best. Toch is hij blij met die nieuwe kans. “Het is waar ik heel goed in ben en wat ik fijn vind om te doen.” Hoe de toekomst er precies uit ziet weet ie nog niet. Hij verwacht de komende drie tot vijf jaar vooral veel van wat hij verdient af te moeten staan. “Ik hoop dat ik zo snel mogelijk uit de rompslomp kan komen waar ik in verzeild ben geraakt.” Hij wil er geen anderen de schuld van geven; “Ik heb het zelf gedaan.”

Deze productie kwam mede tot stand met behulp van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.