Nieuwsanalyse – In het belang van de kiezer
Raadlid Aydin Akkaya als gast in ons programma M2.
De gemeenteraadverkiezingen zijn pas in maart maar de campagne is nu al begonnen. Profileren, zien en gezien worden… het hoort er allemaal bij. Fractieleider Aydin Akkaya van GBWP neemt het voortouw als het gaat om profilering. In het debat om de toekomst van de Bergse binnenstad gaat het hard tegen hard. Akkaya verdedigt met volle overtuiging de beleidskeuze van wethouder Jeroen de Lange om meer horeca in het stadscentrum toe te laten.
Daarbij komt het tot een clash met horecavoorman Maarten Hamel, die namens zo’n dertig binnenstadsondernemers protesteert. Hamel vreest voor verschraling van het horeca-aanbod, waardoor zowel bestaande als nieuwe horeca zich staande moeten zien te houden in een ware vechtmarkt. De euro van de consument kan maar éénmaal uitgegeven worden. Akkaya wijst de bezwaren van de hand en gaat zelfs in de aanval. In een commissiebijeenkomst noemt hij de ondernemers arrogant en vergelijkt hen met een groep kleuters die gaat zeuren als ze hun zin niet krijgen.
Op social media gaat het modder gooien verder en de diverse screenshots van appjes geven het publiek een ongemakkelijk inkijkje in de scheldkanonnades heen en weer. Lokale influencers als Bea Demmers en Ruud Elst meten de kwestie breed uit en verbazen zich over de wijze waarop de Bergse politiek de inwoners schoffeert.
Akkaya zelf is zich van geen kwaad bewust Hij komt op voor het algemene belang, zo stelt hij, dat voor hem bóven het groepsbelang van de zittende Bergse horeca gaat. Waar gehakt wordt vallen spaanders en als er nieuwe ondernemers opstaan die de binnenstad kansen kunnen bieden, dan moeten die daarvoor de ruimte krijgen.
De GBWP-voorman is consequent in zijn aanpak van de directe aanval. Want dit weekeinde maakt hij korte metten met de foutparkerende klanten van een drietal Mediterrane grillrooms en shoarmazaken bij de Penstraat en Potterstraat. Akkaya eist keiharde actie met het uitdelen van fikse boetes. Ook hier geldt het credo: het algemeen belang telt, en niet het belang van de betreffende ondernemers.
Het gaat om de toon en de muziek. De wijze waarop de politiek inwoners aanspreekt. Het foutparkeren levert overlast op. Maar is het niet dezelfde politiek die de parkeervakken in de loop der jaren heeft weggehaald? Mensen zijn van nature liever lui dan moe, verzucht de GBWP-voorman. Want waarom netjes parkeren in de garage aan de Lindebaan die de gemeente voor veel miljoenen heeft opgeknapt? Oké, het kost wat extra tijd en het eten koelt onderwijl verder af. Maar de mens is liever asociaal en parkeert vlak voor de deur.
Het is een cynisch maatschappijbeeld. Het beeld van de zelfgerichte mens die zich van een ander geen zier aantrekt en alleen voor het eigenbelang gaat. Want hoe belangrijk en waardevol onze inwoners zijn -zeker als de verkiezingstijd nadert- uiteindelijk zijn ze in de kern asociale wezens. Het is hetzelfde credo dat de belastingdienst ertoe heeft geleid tienduizenden onschuldige inwoners te bestempelen als potentiële fraudeurs.
Kijkend naar de feiten heeft de GBWP-voorman het gelijk aan zijn hand. Parkeeroverlast is een jarenlange ergernis voor ondernemers en omwonenden. En ook de leegstand is een probleem. Monumentale panden zijn leeggebroken en omgebouwd voor grootschalige winkelruimtes waar nu totaal geen behoefte meer aan is. Daarom is het zoeken naar nieuwe bestemmingen geen luxe maar een noodzaak, om de Bergse binnenstad leefbaar te houden.
Het signaleren en benoemen van probleemsituaties is één ding. Maar het gaat té ver om inwoners als zielig, asociaal en arrogant te bestempelen. Akkaya constateert bij de Potterstraat een ‘vrijstaat’ waarin de foutparkeerders het recht in eigen hand nemen. Ook deze constatering is terecht. Maar opnieuw gaat het om symptoombestrijding zonder te kijken naar de achterliggende oorzaken. Dat geldt niet alleen voor GBWP maar ook voor de VVD en andere fracties die met de regelmaat van de klok brieven sturen. Op een locatie waar drie afhaalrestaurants naast elkaar zitten en een vierde op twintig meter afstand, horen voldoende parkeerstroken te zijn. Zeker als er nóg meer horeca bijkomt. Dan zijn verkeersknellingen zoals deze ook elders in de stad te verwachten. Je kan beleid veranderen. Maar mensen veranderen niet.