Ondanks nierafwijking bouwt Hans (73) al dertien jaar een kerstdorp
Het kerstdorp van Hans Geers
Wat begon op een buffetkastje met twee huisjes, is na dertien jaar uitgegroeid tot een volwaardig kerstdorp. Verspreid over een lengte van vijf meter, staat een winkelstraat met een draaimolen en fontein te pronken. Er rijden zelfs twee treinen door de woonkamer van Hans Geers (73) uit Bergen op Zoom. Dat terwijl hij vijf keer per week aan de nierdialyse moet.
Lachend: “De zuster mag twee minuten naar mijn kerstdorp kijken, want dat gaat allemaal van mijn tijd af.”
Geen twintig meer
De nierafwijking van Hans werd tien jaar geleden gediagnosticeerd. Hij volgde een dieet hiervoor, maar inmiddels zit hij vijf keer per week aan een dialysemachine. Die helpt hem met het spoelen van zijn bloed.
Omdat Hans veel eerder moe is en weinig zelf meer kan, helpt zijn kleinzoon Quinten (17) hem met het opbouwen van het kerstdorp. “Hij zit op zijn kont onder de tafel en sluit alle lichtjes aan, door de gaatjes die opa vroeger heeft geboord. Voorheen deden we dat samen, maar ik kom niet meer onder die tafel uit. Ik ben tenslotte ook geen twintig meer.” De grootvader is blij dat zijn kleinzoon ervoor zorgt dat alles werkt.
Prullaria
De hele familie komt jaarlijks het kerstdorp aanschouwen. “Je ziet telkens wat anders: fietsjes, autootjes, open haardjes, fonteinen… Te veel om op te noemen!” In zijn serre staan nog een aantal dozen opgestapeld met prullaria die hij de afgelopen jaren heeft verzameld bij het tuincentrum. De 73-jarige Bergenaar kan dus ieder jaar variëren met de aankleding voor zijn kerstdorp. “Vorig jaar reed de trein onder de kerstboom door.”
Het is overigens wel een dure hobby, als je bedenkt dat een kersthuisje al gauw veertig euro kost. “Ik durf niet meer naar de Intratuin, want ik heb maar een AOW’tje”, biecht hij op.
Daarom geniet Hans optimaal van zijn kerstdorp in zijn woonkamer. Met Driekoningen gaat de versiering namelijk weer terug in de originele verpakking. “Mijn kleinzoon sjouwt dan alles weer naar boven. Tot die tijd kijk ik mijn ogen uit.”