Project Levenskunst brengt herinneringen tot leven in Odensehuis

Jong en oud komen op bijzondere wijze samen tijdens het project Levenskunst. Leerlingen van het MollerJuvenaat gingen de afgelopen maanden in gesprek met ouderen van het Odensehuis in Bergen op Zoom. Hun verhalen werden omgezet in persoonlijke kunstwerken, die maandag feestelijk werden gepresenteerd aan de ouderen zelf.

Voor Lenie Koolen, bezoeker van het Odensehuis, was het project naar eigen zeggen een waardevolle ervaring. “Ik ben hier eigenlijk omdat mijn geheugen me nu af en toe in de steek laat. Dat is niet zo ernstig, maar wel vervelend.” Het gesprek dat zij had met Jan Luong en Morris van Zandbergen vond ze erg fijn.

Levensverhalen

De leerlingen kregen de opdracht om een kunstzinnige weergave te maken van de levensverhalen van de ouderen. Dat resulteerde in onder meer fotoboeken, video’s en andere creatieve uitingen. “We hebben een fotoboek gemaakt. Nadat we een aantal leuke verhalen hadden gehoord, hebben we die daar allemaal in verwerkt. Het is gewoon een mooi boek om een beetje door je leven heen te bladeren”, vertelt Van Zandbergen tijdens de presentatie aan Lenie.

Sommige verhalen maakten diepe indruk. “Ik heb net al een verhaal gelezen. Dan komen de tranen ook”, vertelt Lenie “Het ergste wat er gebeurd is in mijn leven, is dat mijn moeder op jonge leeftijd gestorven is… Ze hebben dat heel mooi op weten te schrijven.”

Jan Luong is geraakt door het project: “Lenie bracht echt een boodschap met zich mee. En we hebben veel lessen geleerd van haar. Bijvoorbeeld over hoe we naar anderen moeten kijken.” Voorafgaand aan het project kregen de leerlingen een bijzondere voorbereiding. Onder begeleiding van Loes Maas van Dementienetwerk West-Brabant ervoeren ze via een VR-bril hoe het is om met dementie te leven. Zo konden ze zich beter verplaatsen in de wereld van de ouderen.

Voor mensen met dementie zijn herinneringen vaak nog heel levendig

Kim Wirtz, coördinator van het Odensehuis, was nauw betrokken bij het project: “Vandaag hebben ze het kunstwerk aan de ouderen overhandigd, het verhaal erachter verteld, waarom ze het zo in beeld gebracht hebben.” Ze zag wat het met de deelnemers deed. “Voor mensen met dementie zijn oude herinneringen vaak nog heel levendig. En in de beginnende fase komt het zelfbeeld weer naar voren: wie ben ik nou, wat kan ik nog? En juist dit is een stukje bevestiging. ‘Oh ja, ik ben ook iemand en ik heb een heel mooi verhaal.’”

Van Zandbergen blikt tevreden terug. “We hebben een mooi project in elkaar gezet, veel nieuwe dingen geleerd en we zijn heel tevreden met het eindresultaat.” Zijn medeleerling vult aan: “Ik denk dat we een heel mooi project hebben neergezet en uiteindelijk en een goede band hebben opgebouwd met Lenie. Daar ben ik heel blij mee.”