Roosendaalse raadsleden maken een ritje in een rolstoel: ‘Ik kon niet bij de pinautomaat’
Ook Sanneke Vermeulen merkte hoe alledaagse dingen voor problemen kunnen zorgen.
Te hoge stoepranden of vervelende hekjes waar je doorheen moet slalommen. Veel mensen zullen er weinig van merken, maar wanneer je in een rolstoel zit, kan het voor verdraaid lastige situaties zorgen. Om dat zelf te ervaren, deden Roosendaalse gemeenteraadsleden dit weekend mee aan Expeditie Toegankelijkheid. “Zo zien zij waar wij tegenaan lopen. Of in mijn geval: rijden.”
Het plan ontstond eerder deze zomer, vertelt Noortje van Lith. Zij zit in een rolstoel en krijgt op straat dagelijks de nodige uitdagingen voor haar kiezen. “Daarover raakte ik in gesprek met CDA-raadslid Robert Breedveld. Die wilde zelf weleens ervaren hoe het is om in zo’n rolstoel te zitten. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om dan maar meteen alle raadsleden uit te nodigen.”
Afgelopen zaterdag was het zover. Acht raadsleden sloten zich aan bij de Expeditie. Onder hen ook Björn Rommens. “Ik zag de uitnodiging en dacht meteen: dit is een goede. En het wás ook heel leerzaam. Als ik normaal bij een stoeprand aankom, hoef ik alleen maar te zorgen dat ik mijn enkel niet verzwik.” Dat werkt in een rolstoel net even anders, merkte het PvdA-burgerraadslid. “Ik wilde oversteken. Aan beide kanten van de straat zat netjes zo’n hellinkje om op te rijden. Maar die lagen wel ruim tien meter uit elkaar. En dat stuk moet je dus wel over de weg rijden, tussen al het verkeer in.”
Dingen die voor de één heel normaal zijn, kunnen dan plotseling hinderlijk worden. Denk aan te hoge pinautomaten of brievenbussen.
En ook Sanneke Vermeulen van de Roosendaalse VVD-fractie ontdekte verschillende obstakels. “Zelf heb ik een visuele beperking, waardoor ik weet dat sommige dingen op straat beter zouden moeten. Toch was de rit in de rolstoel een totaal nieuwe ervaring. Dingen die voor de één heel normaal zijn, kunnen dan plotseling hinderlijk worden. Denk aan te hoge pinautomaten of brievenbussen. Of vuilniszakken, die eerder dan de ophaaldag aan de straat worden gezet.”
Het zijn openbaringen die Noortje al wel had verwacht. “De reacties van de raadsleden waren heel fijn. En ik kon meteen ook een paar oplossingen voorstellen.”
Al zouden we voor de échte oplossing eigenlijk breder moeten kijken, vindt Noortje. “In Nijmegen werd laatst een brug geopend waar je met een rolstoel niet op kan. Dat hebben ze vervolgens voor veel geld moeten herstellen. Als je vooraf het gesprek aangaat, gebeurt zoiets niet. Praat dus niet over ons, maar mét ons.”