Roosendalers zijn bezorgd over levensgevaarlijke, metershoge bomen: ‘Gemeente, doe iets’

Ze zijn prachtig, maar ook levensgevaarlijk: de moerascipressen in de Roosendaalse wijk Westrand. Althans, dat vinden John Knappers en veel buurtbewoners. En dus moet de gemeente volgens hen ingrijpen.

Hij is er onderhand klaar mee, vertelt Knappers. Al sinds 2018 probeert hij de gemeente ervan te overtuigen dat er iets gedaan moet worden aan de bomen. “Ik hou ontzettend van de natuur, heb zelfs een ijsvogel op mijn arm staan. Maar het moet wel veilig zijn. Die bomen zijn familie van een soort die normaal in Canada staat. Je kent ze wel, die reuzen van tientallen meters hoog.”

Zó erg is het in de Westrand nog niet, maar toch worden het voor een doorsnee woonwijk al behoorlijke exemplaren. “Ze gaan hier al gauw naar een meter of vijfentwintig.” En dat kan nare gevolgen hebben, bleek een aantal jaar terug. “Toen knakte er een om. Viel zo recht op het dak van het huis ernaast. Je ziet nu nog precies waar de nieuwe stenen gelegd zijn.”

Mijn kinderen slapen daar op zolder. Was ‘ie deze kant op gevallen…

En het had nog slechter af kunnen lopen, vertelt de bewoner van het huis aan de andere kant van de boom. “Hij stond echt pal naast onze muur. Mijn kinderen slapen daar op zolder. Was ‘ie deze kant op gevallen… Je moet er niet aan denken.”

Toch hebben de meldingen van Knappers nog maar weinig effect gehad. “We krijgen weinig reactie van de gemeente. Dat heeft ook te maken met dat die bomen op de monumentale lijst staan. Dat kan zo zijn, maar dat wil niet zeggen dat er geen onderhoud gepleegd moet worden.” Want het is zeker niet zo dat alle cipressen gekapt moeten worden, volgens de bezorgde buurtbewoner. “Zeker niet, dat zou zonde en onnodig zijn. Op één na dan. Die is echt ziek.”

Voor de andere zou het volgens hem al volstaan als ze om de zoveel tijd ‘gekandelaberd’ worden. “Ik heb ook moeten leren wat dat inhoudt”, lacht hij. “Het komt erop neer dat alle zijtakken eraf gaan, zodat je een totempaal overhoudt. Vervolgens komen er weer kleinere, minder zware takken aan die stam. Dan kunnen die bomen, waar we in deze wijk zo trots op zijn, gewoon blijven staan, maar blijft het veilig voor iedereen.”