Saskia schrijft Tullepetaonse verhaaltjes: ‘Maar met hossen heb ik niks’
Om de kennis over carnavalstradities in leven te houden bij de Roosendaalse jeugd, heeft kinderverhalenschrijfster Saskia van den Brand een aantal Tullepetaonse verhaaltjes geschreven. “Ik heb zelf niks met hossen, maar het is veel meer dan dat.” Samen met Stichting Carnaval Roosendaal hoopt ze de prallen en brakken daar bewust van te maken.
Volgens de Roosendaalse auteur weten de meeste kinderen namelijk niet de achterliggende reden van het wakker zingen van de Tullepetaon, het getal elf of de kleuren van de pakken. Iets wat ze zelf juist erg interessant vindt. “Ik geloof dat zij hier nog veel over kunnen leren, door er verhaaltjes over te lezen.”
Geen grijze mannen in boerenkiel
“Niet alles wat we met het feest doen is breed bekend. Het komt vaak niet op school aan bod”, ziet Arwen van Gestel. Hij is hoofd jeugdactiviteiten bij Stichting Carnaval Roosendaal en richtte de commissie Educatie op. “We willen dat kinderen op een leuke en speelse manier leren over het carnavalsfeest. Het zou retegaaf zijn als ze hier later zelf een bijdrage aan leveren. We zetten daarom geen grijze mannen in boerenkiel voor de klas.” Zo ontstond onder andere het idee voor de verhaaltjes voor groep 1, 2 en 3.
Writer’s block
Op Instagram schrijft Van den Brand dat ze als een detective te werk is gegaan. ‘Ik onderzoek en lees net zolang, totdat ik meer weet over een onderwerp.’ Ditmaal heeft de Stichting Carnaval Roosendaal haar bijgestaan tijdens het schrijfproces over de Tullepetaonse tradities.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik heb Saskia input geleverd over hoe bepaalde dingen werken, zoals het wakker zingen van de Tullepetaon op Elluf-Elluf,” vertelt Van Gestel. Ook deelde hij enkele details, bijvoorbeeld over de narrenmuts. “Met een verhaaltje krijgt dat meer stevigheid. Saskia is een geweldige tekstschrijver.”
Ondanks dat haar kennis over carnaval wat is vervaagd, hoefde Van den Brand dus niet bang te zijn voor een writer’s block. Daarnaast is ze zelf opgegroeid met carnaval. Op de basisschool liep ze mee met kinderoptochten en won ze kleurwedstrijden, waardoor ze mocht dineren met prins Carnaval. Tijdens het feest kijkt ze vooral naar de gedragingen van mensen, waardoor ze veel inspiratie opdoet. “Zelf hos ik niet, maar als schrijver sta ik altijd aan. Mijn nieuwsgierigheid helpt me om verhalen te schrijven.”
Fantasie aan de haal
Vooral de traditie van het wakker zingen van de Tullepetaon maakte haar nieuwsgierig. “Mijn fantasie gaat aan de haal als ik daarover hoor.” Verder schreef ze een verhaaltje over het verkleden en eentje dat kleuters helpt met tellen. “Het getal elf komt daar veel in terug.”
De verhaaltjes worden door Stichting Carnaval Roosendaal en CultuurCompaan verfilmd en verspreid in educatieve boxen. Die zijn uitsluitend bedoeld voor basisscholen. Oudere groepen krijgen bijvoorbeeld lessen over carnavalswagens, door te papier machéën tijdens handvaardigheid. “We willen een breder beeld schetsen van het volksfeest”, aldus Van Gestel. “Door op de basisschool uit te leggen wat carnaval is en waar het om draait, stellen we deze traditie zeker voor de toekomst.”
Van den Brand vult nog aan: “Met dit pakket krijgen kinderen gedurende acht jaar meer mee van carnaval en leren ze dat het meer is dan alleen hossen.”