Saskia zoekt oorlogsverhalen uit Roosendaal: ‘Nu of nooit’

Hoe leefden Roosendalers tijdens de Tweede Wereldoorlog? Die vraag spookte al een tijdje door het hoofd van Saskia van den Brand. Daarom is de schrijfster nu hard op zoek naar zoveel mogelijk bijzondere, emotionele of juist mooie verhalen uit die periode. “Het is nu of nooit.”

Al een tijdje liep Saskia tegen het gebrek aan lokale oorlogsverhalen aan. Zeker voor kinderen is het aanbod volgens haar schaars. “Er zijn genoeg kinderboeken over die tijd. Denk aan Oorlogswinter of zelfs het dagboek van Anne Frank. Maar vaak raken verhalen je veel meer, als ze zich afspelen in een bekende omgeving. In Zeeland gaan scholieren niet voor niets naar het Watersnoodmuseum.”

Zelf sport ik bij Visdonk. Als ik lees hoe mensen daar vroeger naartoe gevlucht zijn, maakt dat meteen indruk.

Dat moet hier toch ook kunnen, dacht Saskia. “Zelf sport ik regelmatig in het bos bij Visdonk. Als ik dan lees hoe mensen daar vroeger naartoe gevlucht zijn, maakt dat meteen veel indruk.” Tot nu toe haalde ze veel informatie uit de archieven. “Maar het is natuurlijk veel mooier om de verhalen rechtstreeks van de personen zelf te horen.” En daarvoor begint de tijd te dringen. “Met de week verliezen we mensen die de oorlog bewust hebben meegemaakt. Het is dus belangrijk om hun ervaringen nú vast te leggen.”

Daarom roept Saskia iedereen met een mooi verhaal op zich bij haar te melden. “Dat hoeft heus niet alleen maar ellende te zijn. We denken vaak meteen aan mensen die onderduiken. Maar ik vind het juist ook interessant hoe het dagelijks leven er voor kinderen in die tijd uitzag. Met welk speelgoed speelden ze? Wat deden ze buiten?” Overigens hoeven het niet eens per se de overlevers zelf te zijn. Ook hun kinderen mogen zich melden. “Graag zelfs! Hoe langer die verhalen niet worden opgeschreven, hoe meer kennis er uiteindelijk verdwijnt.”