Sophie (44) uit Putte wil voorkomen dat haar tuin Nationaal Park wordt

Grenspark Kalmthoutse Heide werkt aan een masterplan om erkenning te krijgen als Nationaal Park. Dat daarbij ook landgoederen van particulieren worden betrokken zonder overleg valt bij landeigenaren niet in goede aarde. De 44-jarige Sophie die in Putte grond bezit laat het er niet bij zitten en overweegt juridische stappen om haar perceel uit het plan te halen.

Sophie van Hoeck – Lamoriniere (44) woont in het Nederlandse Putte op een perceel van ongeveer 11 hectare groot. Het stuk grond werd in 1872 gekocht door landschapsschilder François Lamoriniere. “Ik ben de zesde generatie en ik koester deze plek enorm”, zegt de alleenstaande moeder die een goede huismoeder voor haar (t)huis, de dieren en de planten wil zijn.

Zevende generatie

Ooit hoopt Van Hoeck – Lamoriniere het perceel over te dragen aan haar dochter, de zevende generatie. Om enigszins de kosten van het wonen op het landgoed te kunnen dekken, verdient ze naast haar werk als vertaalster wat bij met verhuur van bijgebouwen en een toevluchtsoord voor overprikkelde paarden.

Nationaal Park Vlaanderen

Stichting Grenspark Kalmthoutse Heide werkt sinds vorig jaar aan een masterplan om het gebied tot Nationaal Park Vlaanderen om te dopen. Dit plan werd recent aan de gemeentebesturen, het provinciebestuur en andere partners gepresenteerd. Van Hoeck – Lamoriniere is niet te spreken over dit plan en diende daarom een bezwaarschrift in. “Ik heb een aangetekende brief geschreven en verstuurd naar de coördinator, voorzitter en bijzondere commissie van het grenspark. In de brief staat dat ik niet wil dat mijn perceel wordt opgenomen in dit plan en dat ik uit het grenspark wil stappen. Daar is tot op de dag van vandaag geen antwoord op gekomen”, zegt ze.

Respectloos

Het uitblijven van een reactie noemt ze respectloos. Het plan voelt voor haar als bedrog. “Ik kan me inbeelden dat de belastingbetaler in België niet gediend is met het idee dat ze jaarlijks geld gaan betalen aan budget en subsidie voor dingen die in Nederland misschien gaan gebeuren.” De kandidatuur gaat volgens haar dan ook niet om biodiversiteit en de natuur. “Het gaat in mijn ogen om geld om een team te financieren van mensen die heel hard gaan werken om geld te spenderen. Hoe meer dat de natuur wordt gemarketeerd, hoe meer druk en belasting er op de natuur komt.”

Privégrond

Naast het belang van de natuur heeft de Puttenaar ook persoonlijke bezwaren. Want ook al staat er een hek en een brievenbus aan het begin van haar oprijlaan, regelmatig treft ze mensen aan die in haar tuin aan het picknicken zijn. “Ik besef wel: je krijgt een kaart van het grenspark met daarop hier en daar een streepje dat het privégrond is. Maar het is dezelfde kleur en het wordt beschouwd als dezelfde eenheid”, ze verwacht dat deze overlast nog erger zal worden met de nationale status.

Van Hoeck – Lamoriniere noemt het allesbehalve een vrijwillige samenwerking tussen de stichting en de landeigenaren. “Je mag vrijwillig en je mag samenwerken. Maar als je geen interesse hebt om mee te werken dan word je niet gehoord. Uitstappen? Wordt niet gehoord. Niet aanvaard. Dat is wat ik eis. Ik wil eruit!”

Van Hoeck – Lamoriniere heeft zich met andere landgoedeigenaren verenigd in een stichting (ANBERO) die op moet komen voor de biodiversiteit en die kan dienen als spreekbuis. ”Wij willen niet dat ze ongevraagd onze gronden inkleuren om aan de vereiste hectaren te komen voor een erkenning als Nationaal Park. Als ze geen gehoor geven aan mijn bezwaren, overweeg ik juridische stappen om mijn terrein uit het masterplan te schrappen”, besluit Sophie Van Hoeck – Lamoriniere.

Grenspark

Grenspark Kalmthoutse Heide laat in een schriftelijke reactie het volgende weten: “De vraag van de landeigenaar is bij ons bekend. Deze heeft in 2022 geleid tot het opstarten van bijkomende gesprekken met deze landeigenaar en andere landeigenaars. Wij hebben deze landeigenaar bijgevolg gehoord. Deze gesprekken hebben echter niet geleid tot een formele reactie. Wij betreuren dat er onvrede met het proces leeft bij deze belanghebbende. Wij zullen deze week nog een verdere reactie aan haar bezorgen. Het standpunt van deze en andere landeigenaars wordt door de partners mee in overweging genomen in de besluitvorming.”