Stadlander negeert bij powerplay zelfs gezondheidsklachten van huurders

Compleet machteloos, zo voelt Halsternaar Yessin zich ten opzichte van Stadlander. Hij huurt een rijtjeshuis van de woningcorporatie maar er valt amper te leven. Na een gesprek met een medewerker, dat plaatsvond buiten werktijd, wordt hij al bijna een jaar beschuldigd van wangedrag. Daarom weigert de verhuurder een gezondheidsbedreigende situatie op te lossen. Tenzij hij een verklaring ondertekent die eigenlijk een bekentenis is, zonder dat Stadlander vooraf wil uitleggen wat hij verkeerd heeft gedaan.

Yessin is een zeer gelovig man en houdt zich als moslim zeer strikt aan de geboden die zijn religie hem geven. Alleen al vanuit die geloofsovertuiging is het ondenkbaar voor hem om mensen te bedreigen. Cynisch genoeg begon wat hem inmiddels allemaal overkwam in de moskee.

Hij trof er in een weekend een medewerker van Stadlander, waar hij al contact mee had vanwege problemen in zijn woning. Er stond zelfs al een afspraak gepland en Yessin stelde voor die te verplaatsen naar zijn adres. Zo kon hij meteen laten zien wat er allemaal aan de hand was. Dat is ook gebeurd. Daarna sloeg de stemming echter helemaal om. Ineens was er een beschuldiging aangaande zaken als intimidatie en mensen een onveilig gevoel geven. Er zou zelfs familie van de medewerker benaderd zijn, stelde een advocaat namens Stadlander. Die beschuldigingen werden later ingetrokken overigens.

Niet langer welkom

Sinds die eerste verdachtmakingen is Yessin tot een soort persona non grata verklaard door de wooncorporatie. Hij mag mensen niet persoonlijk benaderen, zelfs niet per e-mail. Bellen of ze aanspreken is helemaal uit den boze. Als ie toch contact wil mag dat alleen via het algemene info mailadres. En aan zijn woning wordt niets gedaan. Niet aan de gaten in de wanden, die onder meer voor muizenoverlast zorgden. Niet aan de rottende kozijnen of de verzakkingen in de tuin. Zelfs niet aan de vocht- en schimmelproblemen binnen.

Longproblemen

Ondanks een continu draaiende luchtontvochtiger is in de woonkamer al jaren niet meer te leven. Yessin zit voornamelijk in een slaapkamer als hij thuis is, ook als z’n dochtertje er is. Beneden tv kijken is hoogstens een uurtje uit te houden.

Inmiddels heeft een gespecialiseerde longverpleegkundige in een e-mail aan Stadlander laten weten dat er sprake is van een zeer ongezonde situatie, zeker omdat Yessin longproblemen heeft. Ook voor een opgroeiend kind is zo’n omgeving ronduit riskant. De gemeente is eveneens langs geweest, net als de brandweer. Allemaal constateren ze hetzelfde. Hier is sprake van een zeer serieus vochtprobleem. En Stadlander? Die houdt voet bij stuk. Yessin moet die verklaring ondertekenen, anders doen ze niets!

Eerst tekenen, dan pas uitleg

De afgelopen maanden is Yessin opnieuw met medewerkers van de corporatie in gesprek geweest. Hij zat er aan tafel omdat raadslid Julien Voets bemiddelingspogingen deed. Hij stelde er zelfs voor met medewerkers in gesprek te willen die zich onveilig voelden vanwege hem. Ook dat werd geweigerd; hij moest éérst die verklaring tekenen. Die is enigszins aangepast en gaat niet meer over eerder wangedrag, maar dat is een schrale winst. Wie in een aanvullende verklaring belooft bepaald gedrag niet (meer) te vertonen, werkt minstens mee aan de suggestie dat voorheen wel te hebben gedaan.

Zelf spraken we naar aanleiding van de kwestie vorig jaar al met gebiedscoördinator Sandy Leendertse. Zij vindt in deze nog steeds in haar recht te staan. Dat bleek niet alleen tijdens de gesprekken met raadslid Voets en Yessin, het wordt herhaald in recente e-mails. Onder meer nadat de longverpleegkundige over de ongezonde woonomgeving schreef. Stadlander doet er niets aan als die verklaring niet wordt ondertekend. Vorig jaar al gaf advocate Amanda de Waal aan dat je zo’n verklaring nooit moet bekrachtigen. Het is te vergelijken met een schuldbekentenis. In dit geval ook nog eens op basis van beweringen die de verhuurder niet hard wil of kan maken.

Reactie Stadlander

De ombudsman vroeg Stadlander om een reactie. We wilden weten of zelfs de serieuze gezondheidsklachten en risico’s geen reden waren om in ieder geval dát deel van de klachten op te lossen. Ook vroegen we waarom niet eerst aan Yessin wordt uitgelegd wat hij nu precies verkeerd gedaan zou hebben.

Op beide vragen kwam geen direct antwoord. Alleen is nog eens bevestigd dat de organisatie voet bij stuk houdt. Stadlander reageert met de volgende verklaring, haaks op dat Yessin zegt dat hij juist in gesprek wilde over de eerdere beschuldigingen: “Ook wij maken ons zorgen om het welzijn van meneer Aït-Lamine en willen graag werken aan de woning. Wij proberen al geruime tijd op constructieve manier met meneer Aït-Lamine afspraken te maken om te bepalen welke maatregelen in de woning noodzakelijk zijn. Helaas is meneer om ons onbekende redenen, niet bereid om hieraan mee te werken.”

Update, 28 februari, 18.46 uur: Kort na het verschijnen van dit artikel heeft raadslid Julien Voets, die in ons stuk benoemd wordt, op de gang van zaken gereageerd. Hij vraagt zich op LinkedIn af waarom er nog steeds niet mensgericht wordt gewerkt en pleit voor een beter woonbeleid in Bergen op Zoom.