Superfans Mathieu van der Poel in mineur na valpartij

Dit had zowat de dag van het jaar moeten zijn voor enkele superfans van Mathieu van der Poel. In café Mathieu van der Poel, sinds kort eigenhandig in elkaar getimmerd door superfan Ricardo Rens, kwamen fans bijeen om naar de Olympische mountainbikewedstrijd te kijken. Na amper tien minuten konden ze naar huis. Hun held kwam in één van de gevaarlijke afdalingen ongelukkig ten val, waardoor het wielerfeest vroeg voorbij was. Toch blijven de fans hoopvol over de toekomst.

De echte sportfans moeten deze tijd vroeg uit de veren. Ook deze maandagochtend, of maandagnacht beter gezegd, staat er een scala aan sportevenementen op het programma tijdens de Olympische Spelen. De fans van Mathieu van der Poel hebben relatief geluk. In tegenstelling tot de wegwielerwedstrijden (start om 4 uur ’s nachts) begint het mountainbiken pas om 8 uur ’s ochtends.

Zonder Mathieu is er niks aan

Tien minuten later is de teleurstelling groot. Nog in de eerste van de zeven rondes gaat hun held Mathieu van der Poel onderuit. De Belgisch-Nederlandse wielrenner, zoon van oud-Hoogerheidenaar Adrie van der Poel, misrekent zich bij een afdaling en komt hard ten val. “Tsja, wat valt er over te zeggen?”, baalt superfan Ricardo Rens. “Als Mathieu niet mee rijdt, is er niks aan bij de koers. Ik snap wel dat hij afstapt, want dat zijn alleen nog maar risico’s die je dan nog neemt. Hij lag op een gegeven moment 1 minuut en 30 seconden achter op de koploper, dat krijg je nooit meer ingehaald.”

“Ik snap wel dat hij afstapt, want dat zijn alleen nog maar risico’s die je dan nog neemt. Hij lag op een gegeven moment 1 minuut en 30 seconden achter op de koploper, dat krijg je nooit meer ingehaald. Alles valt in duigen”, vat Rens de dag samen. “Als je wilt winnen, dan moet alles kloppen. En dat was vandaag gewoon niet het geval.”

850 tot 900 shirts

Vanaf de straatkant word je via officiële wielerwedstrijdborden naar café Mathieu van der Poel geloodst. Wie een stap in de achtertuin van Rens stapt, stapt in een waar wielerwalhalla. Shirtjes, petjes, bidons, posters, je kan als wielerliefhebber uren naar zijn verzameling kijken. “Ik zit nu aan de 850, 900 shirts”, schat Rens. “Ik heb ze nog niet nageteld. Ik heb er een hoop nog op zolder staan. En dan heb ik nog foto’s, boeken, een paar oude fietsen van bekende renners, petjes. Ik heb ook nog 600 bidons binnen. Het begint hier langzaamaan een museum te worden.”

Echt een pronkstuk waar hij het meest trots op is, kan Rens zo snel niet wijzen. Volgens hem heeft elk shirt, petje of bidon zijn eigen verhaal. “Wat bijzonder is, is de regenboogtrui van Mathieu van der Poel van 2015. Toen reed hij voor de eerste keer met de profs mee. Toen werd hij gelijk wereldkampioen. Dat is een unieke trui. Daarnaast hangt een gele trui van zijn vader uit de Tour de France. En de bolletjestrui, ik heb veel bijzondere truien hangen.”

Vestingcross

Mathieu van der Poel. De wielrenner gaat als een rode draad door het leven van Rens en zijn uitgestalde verzameling. Niet alleen wielerattributen van de Olympisch deelnemer hangen op, ook enkele kunstwerken hangen verspreid in café Mathieu van der Poel. Deze zijn van de hand van dorpsgenoot Jan Weekhout. “Ik heb Ricardo leren kennen. Ik wist wel dat hij een beetje een wielerfanaat was. Hij kwam met de vraag of ik een keer een schilderij wilde maken.”

“Ik wist niet goed welke wedstrijd dat was, maar Mathieu is daar springend op te zien”, vertelt Weekhout over de bekende foto genomen tijdens de Vestingcross. “Zo heb ik Mathieu leren kennen. Als ik een schilderij van hem maak, dan is het niet alleen voor hem, maar ook voor mezelf. Uit respect voor de prestaties van Mathieu.”

Optimistisch

Vrijwel elke wedstrijd van Mathieu van der Poel kijken Ricardo Rens en zijn wielervrienden vanuit het café dat vernoemd is naar hun idool. Behalve bij de GP Adrie van der Poel, dan speelt de Hoogerheidenaar mee in een band op vijftig meter afstand van zijn huis. “Ik had een overkapping gemaakt. Met die winter en corona heb ik besloten om het dicht te maken. Vervolgens heb ik er een deurtje ingezet. Voor je het weet, staat er een heel café”, lacht Rens.

De man uit Hoogerheide blijft optimistisch. De Olympische Spelen wil hij maar al te graag zo snel mogelijk achter zich laten. “Maar er komen dit seizoen nog wedstrijdjes aan waar hij kan winnen. Ik kijk al uit naar het wereldkampioenschap.”