Trudy mag niet meer in haar vakantiehuisje wonen: ‘Ik kan geen kant op’

Trudy Bons (69) uit Hoeven is ten einde raad. Ze dreigt op straat te komen staan nu ze van de gemeente Halderberge niet langer in haar huis op Villapark Panjevaart mag wonen. “Ik heb een klein AOW’tje en daar moet ik alles van doen. In het dorp zijn zo snel geen betaalbare woningen beschikbaar dus kan ik geen kant op.”

Trudy kocht tien jaar geleden de recreatiewoning op het vakantiepark. Na het overlijden van haar man in 2017 besloot ze er vast te gaan wonen. “Ik had geen andere keuze, omdat ik anders in financiële problemen zou komen.” Naast Trudy verblijven er nog een handvol bewoners het hele jaar door op het park. Maar het overgrote deel van de huisjes wordt tijdelijk verhuurd aan in totaal zo’n 800 arbeidsmigranten.

De gemeente wil nu een einde maken aan de jarenlange gedoogsituatie op het park en toerisme en recreatie in ere herstellen. Dat betekent een einde aan permanente bewoning en verhuur aan arbeidsmigranten. “Dat is strijdig met het bestemmingsplan en hoort niet op deze plek thuis. De bewoners hebben altijd geweten dat ze er illegaal wonen”, zegt wethouder Thomas Melisse.

Waarom zou je mensen op straat zetten?

De mededeling om te vertrekken, kwam voor Trudy als donderslag bij heldere hemel. “Ik wist dat we hier werden gedoogd, maar ik heb er nooit iets over gehoord van de gemeente. Als ik na de eerste waarschuwing niet vertrek, krijg ik een boete van 1000 euro en bij de derde keer een boete van 3000 euro. Hoe moet ik dat betalen? Ik sta er mee op en ga er mee naar bed, bedankt meneer de wethouder.”

In een poging om het hele jaar door in hun huizen te kunnen blijven wonen, hebben Trudy en andere vaste bewoners bij de gemeenteraad een plan ingediend om van het park een ‘knarrenhof’ te maken. Dat is een wijkje waarbij jongere bewoners hun oudere buren ondersteunen en andersom. De bewoners worden gesteund door PvdA-GroenLinks-raadslid Claudia van Domburgh. “We hebben hier een woningtekort, dus waarom zou je hier mensen op straat gaan zetten?”

Wij gaan daar niet aan meewerken.

Wethouder Melisse ziet niets in het plan van de bewoners. “Wanneer het villapark zou veranderen in een woonwijk, worden de woningen op kavels van zo’n vijfhonderd vierkante meter, twee tot drie keer zoveel waard. Daar gaan wij als overheid niet aan meewerken.”

Ook voor de huisvesting van arbeidsmigranten is het villapark voor de wethouder geen optie. “Zoveel mensen in een klein gebiedje doet iets met het veiligheidsgevoel van burgers. We willen overlast zoveel mogelijk beperken door de arbeidsmigranten te verspreiden op centrale plekken in de gemeente.”

We willen deze situatie al jaren beëindigen.

Trudy herkent zich niet in het beeld dat de wethouder schetst. “Ik heb nog nooit last gehad van de jongens die hier verblijven. Ze gaan vroeg naar bed en staan ’s morgens weer vroeg op om te gaan werken. Wanneer ik mijn vuilniszak wegbreng, pakken ze hem vaak van mij over. Natuurlijk is wel eens wat, maar echt niet vaker dan in een andere woonwijk.”

De wethouder geeft de bewoners weinig hoop. “We zijn al jaren bezig om de situatie te beëindigen. Je kunt de situatie van illegaal gebruik niet op het bordje van de overheid leggen.” Op 26 oktober vergadert de gemeenteraad over het plan van de bewoners.