Verwaarloosde begraafplaats in Roosendaal weer toonbaar na dagje klussen
Vrijwilligers gingen volop aan de slag (foto: Hans Molier).
Grafstenen van wildvreemden schoonmaken op je vrije dag: 35 vrijwilligers deden het in Roosendaal. Zij konden de verwaarloosde begraafplaats aan de Bachlaan niet meer aanzien. “Een gezellige dag op een begraafplaats. Het klinkt gek, maar dat was het echt”, vertelt de 61-jarige initiatiefnemer Hans Molier.
Vieze grafstenen, rondslingerende slaapzakken of zelfs complete struiken en bomen die uit graven groeien. “Het was echt schandalig”, weet Hans. Met kettingzagen, bezems en borstels gingen de vrijwilligers aan de slag. Bijna allemaal hebben ze geen enkele link met de mensen die er begraven liggen.
“Fantastisch! Het was uniek”, zo blikt Hans glunderend terug. Om acht uur zaterdagochtend stonden 35 paar helpende handjes klaar. “Sommige voorbijgangers zagen ons bezig en vroegen spontaan of ze konden helpen. Tuurlijk, pak een bezem en doe mee!”, riep hij enthousiast.
De begraafplaats was onlangs veelvuldig in het nieuws. Zeventien verwaarloosde oorlogsgraven kregen veel aandacht. De gemeente greep in en Hans houdt die oorlogsgraven nu hoogstpersoonlijk structureel bij.
Daarna kwam het idee om ook de rest van de begraafplaats aan te pakken. Dat was immers te veel werk voor Hans alleen. Na een oproep was het dit weekend zover en werden ook de niet-militaire graven aangepakt.
Het kerkhof is sinds 1978 niet meer in gebruik. “Veel mensen weten niet eens dat de begraafplaats bestaat”, zo verklaart Hans de verwaarlozing. Ook al is de gemeente verantwoordelijk, de veelal vijftig- en zestigplussers besloten zelf aan de slag te gaan.
Je zag aan de lachende gezichten waar je het voor doet.
“Ze worden niet vergeten. Hun graven zijn weer toonbaar”, vertelt Hans tegen Omroep Brabant. “Sommige grafstenen zijn weer zichtbaar geworden, waarvan niemand wist dat het er nog lag. Het was soms ook heel emotioneel.”
Koffie en vooral worstenbroodjes hielden de kwieke senioren op de been. “Je zag aan de lachende gezichten waar je het voor doet. Mensen hadden echt goede gesprekken met elkaar.” Om een uur of drie was het wel mooi geweest. “Kletsen ging toen voor het werken”, lacht Hans. De initiatiefnemer kreeg nog een bosje bloemen van de wethouder.
Of het nu af is? “Zeventig procent van de graven is nu schoon”, zegt de initiatiefnemer trots. Op een nog te plannen zaterdagochtend in december gaan de vrijwilligers opnieuw aan de slag om ook de rest schoon te maken. “De meeste mensen komen weer helpen”, zegt Hans opgewekt.