Striptekenaar Wouter tekent voor zieke kinderen in het ziekenhuis

Met een tekenbord onder zijn arm en een etui met potloden in zijn hand loopt Wouter Goudswaard over de kinderafdeling van het Bravis ziekenhuis in Bergen op Zoom. Maandelijks bezoekt de striptekenaar jonge pechvogels om ze een beetje afleiding te geven.

Goudswaard is één van de professionele tekenaars die aangesloten is bij stichting tekenen voor kinderen. Hun doel is om kinderen in bijzondere situaties een klein, magisch moment te bezorgen door middel van een tekening. “Dat kunnen kinderen in het ziekenhuis zijn, maar ook kinderen in een asielzoekerscentrum, revalidatiecentrum of medisch kinderdagverblijf”, vertelt de tekenaar.

Afleiding

Het bezoek begint altijd met een overleg met de pedagogische zorg. “Ik krijg dan te horen hoeveel kinderen er liggen en welke leeftijden ze hebben. Daarna ga ik de vloer op.” Deze middag begint de ronde bij de 16-jarige Rachel, die na hevige buikpijn met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. “Ik ben van tekenen voor kinderen. Als je het leuk vindt dan kan ik een tekening voor je maken”, zegt Goudswaard bij binnenkomst.

Ik geef het kind de controle even terug

Op de plek waar normaal ziekenbezoek zou plaatsnemen, gaat de tekenaar zitten. Naar de reden waarom ze in het ziekenhuis ligt vraagt hij bewust niet. “Het is juist de bedoeling om de kinderen even af te leiden. Ik geef ze de controle even terug: zij bepalen wat er getekend wordt.”

Aangezien Rachel houdt van wandelen in de natuur, begint Goudswaard aan een tekening van een bos. Eerst met een rood potlood, later met een stift. Goudswaard zou geen striptekenaar zijn als de bomen en wolken geen gelaat zouden krijgen. Golden Retriever Beau komt ter sprake tijdens het tekenen. Ook die krijgt een plekje in het kunstwerkje, dat in rap tempo ontstaat.

Andere wereld

Voor een meisje waar hij later die dag langsgaat, tekent hij ook een huisdier: kat Zaza. “Ik teken op zo’n dag veel verschillende dingen. “Soms moet ik de kinderen een beetje helpen, maar meestal hebben ze genoeg fantasie of hobby’s om over te tekenen. “Ik breng de kinderen even in een andere wereld waarin alles kan en alles mag.”

Met een tevreden gevoel verlaat de striptekenaar aan het eind van de dag het ziekenhuis. “Het is mooi dat ik kan doen wat ik het liefst doe en wat voor mij vrij simpel is. Terwijl het voor de kinderen en diens ouders vaak een grote betekenis heeft.”