Zorgen bij hondenbaasjes door ‘mouwkruipers’: ‘Ze zijn levensgevaarlijk’
Bij puppy Job moest de kruiper met een operatie uit zijn pootje verwijderd worden.
Twee jaar terug belandde Elly Jacobs uit Roosendaal met haar puppy Jop bij de dierenarts. Dat allemaal door een grasaar, een veelvoorkomende bermplant vol zaden met gemene weerhaakjes. Elly hoopt dat andere baasjes en vooral hun honden dat leed bespaard blijft en vraagt daarom aandacht voor de ‘levensgevaarlijke’ aren. “Want ze kruipen via de neus zo naar de hersenen.”
Nietsvermoedend liep Elly in 2019 samen met ruwharige dwergteckel Jop haar vaste uitlaatrondje. “Naderhand liep hij plotseling mank. We zijn naar de dierenarts geweest, maar die zag niks geks. Drie dagen later had Jop een dikke bult op zijn pootje. Bleek dat die grasaar tussen zijn teentjes naar binnen was gekropen.”
Dan kan zo’n zaadje bij de hersenen of andere ingewanden terechtkomen.
Bij Jop werd de boosdoener met een operatie verwijderd, maar het kan veel slechter aflopen. “Als zo’n zaadje via de ogen of neus naar binnengaat, kan ‘ie uiteindelijk in de hersenen of ingewanden terechtkomen. Dat is levensgevaarlijk.” Om dat te voorkomen, startte Elly twee jaar terug een petitie.
Het had weinig effect. “De gemeente kwam uiteindelijk een stuk maaien, maar liet vervolgens die grasaren liggen.” En dat is nou juist funest. “Die dingen drogen uit en worden door de wind verspreid. Zo komen ze uiteindelijk op nog veel meer plaatsen terecht.”
Bij de dierenarts kwamen we er pas achter dat er nog anderhalve centimeter in zijn pootje zat.
Daar is ook Chantal Kleintjens bang voor. Haar hondje Paco maakte vorig jaar hetzelfde mee. “We hebben eerst zelf die grasaar eruit gehaald. Maar hij bleef last houden. Toen moesten we van de dierenarts toch maar even langskomen. Daar kwamen we er pas achter dat er nog anderhalve centimeter in zijn pootje zat.”
Net als Elly, ving ook Chantal bot bij de gemeente. “Ze zeiden dat ik ‘m maar aangelijnd moet houden. Nou, Paco loopt nooit los.” En een andere route kiezen? “Dat is bijna onmogelijk, het staat er in de buurt vol mee. Plus: over een paar weken zijn de kruipers uitgebloeid. Dan vallen ze uit en worden ze verspreid. Bijvoorbeeld door de wind, of onder schoenen.”
Volgens Chantal helpt het niet mee dat veel gemeentes sinds kort minder maaien om de biodiversiteit te vergroten. “Het gras moet z’n werk doen voor de bloemetjes. Dus alle begrip dat ze het in het buitengebied zo doen. Ik vind het zelfs mooi. Maar het gaat te ver nu het zelfs bij ons in de straat groeit.”
Genoeg reden voor Elly om de petitie weer onder de aandacht te brengen. “Niet eens zozeer om de gemeente te overtuigen, maar vooral om andere baasjes te waarschuwen. Veel mensen kennen de kruipers van een spelletje. Dan deed je zo’n ding bij je mouw naar binnen en even later kwam ‘ie via je nek weer naar buiten. Een leuk trucje, maar iedereen moet weten dat het voor huisdieren een stuk minder fijn uit kan pakken.”